بیقراری در دل آگاه طاقت می‌شود
جوهر سیماب در آیینه حیرت می‌شود
بر شکست موج تنگی می‌کند آغوش بحر
عجز اگر بر خویش بالد عرض شوکت می‌شود
گریه‌گر باشد غمی از زشتی اعمال نیست
روسیاهیها به اشکی ابر رحمت می‌شود
نفی قدر ما همان اثبات آب‌روی ماست
خاک را بر باد دادن اوج لذت می‌شود
ای توانگر غرهٔ آرایش دنیا مباش
آنچه اینجا عزت‌است آنجا مذلت می‌شود
قابل شایستگی چیزی به از تسلیم نیست
سجده‌گر خود سهو هم‌باشد عبادت می‌شود
از مقیمان طربگاه دلیم اما چه سود
آب در آیینه‌ها آخر کدورت می‌شود
شعله‌گر دارد سراغ عافیت خاکسترست
سعی ما از خاک گشتن خواب راحت می‌شود
مجمع امکان‌که شور انجمنها ساز اوست
چشم اگر از خود توانی بست خلوت می‌شود
رنگ این باغم ز ساز عبرت آهنگم مپرس
هرکه از خود می‌رود بر من قیامت می‌شود
ناله‌ای کافی‌ست گر مقصود باشد سوختن
یک‌شرر سامان‌صدگلخن‌بضاعت می‌شود
غافل از نیرنگ وضع احتیاج ما مباش
بی‌نیازبهاست‌کاینجاگرد حسرت می‌شود
غفلت ما شاهد کوتاه‌بینیهای ماست
گر رسا باشد نگه صیاد عبرت می‌شود
بسکه مد فرصت از پرواز عشرت برده‌اند
بال تا بر هم زنی دست ندامت می‌شود
بیدل این‌گلشن به غارت‌دادهٔ جولان کیست
کز غبار رنگ وبو هر سو قیامت می‌شود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به موضوعات مختلفی از جمله بیقراری، اندوه، و عبرت می‌پردازد. او به تأمل در وضعیت انسانی و ناتوانی‌ها اشاره می‌کند و می‌گوید که عجز، شکوه و زیبایی را شکل می‌دهد. گریه و اشک، به نوعی به رحمت و پاکی تبدیل می‌شود. شاعر به دنیا و زوال آن هشدار می‌دهد و از عزت و ذلت در جهان دیگر صحبت می‌کند. اهمیت تسلیم و عبادت، حتی در صورت اشتباه، به تصویر کشیده می‌شود.
او به فرصت‌های از دست رفته و غفلت‌های انسانی اشاره می‌کند و می‌گوید که نگاه عمیق و هوشیار می‌تواند عبرت‌های زیادی داشته باشد. در نهایت، شاعر به بیداری و آگاهی دعوت می‌کند و نگران بی‌توجهی انسان‌ها به نیرنگ‌ها و فریب‌های زندگی است. این شعر از عمق احساسات و تأملات انسانی حکایت می‌کند و دعوتی به خودشناسی و بصیرت است.
هوش مصنوعی: دلتنگی در دل آگاه، قادر به تحمل می‌شود و جوهر نقره در آیینه، شگفت‌زده و حیرت‌زده می‌گردد.
هوش مصنوعی: در حالی که امواج دریا به سمت ساحل می‌آیند و فشار می‌آورند، دریا نمی‌تواند از خود دفاع کند. اگر دریا به خود بال و پر بدهد و قدرتی به خود ببخشد، به شکوهمندی می‌رسد.
هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد به خاطر خطاها و گناهانش ناراحت و گریان باشد، نیازی نیست به زشتی اعمالش فکر کند. پس ننگ و عیب‌ها می‌تواند با اشکی از رحمت و محبت، پاک و غیروارونه شود.
هوش مصنوعی: عدم توجه به ارزش ما، به نوعی نشان‌دهنده حفظ آب‌روی ماست. وقتی که به چیزی که داریم بی‌اعتنا شویم، این می‌تواند به شکلی لذت‌بخش و آزادکننده باشد.
هوش مصنوعی: ای ثروتمند، به زیبایی‌های دنیا مغرور نباش، چون آنچه در این دنیا باعث عزت و افتخار است، در آن دنیا می‌تواند موجب ذلت و حقارت شود.
هوش مصنوعی: تنها تسلیم و فرمانبرداری در برابر خداوند از هر چیز دیگری ارزشمندتر است. حتی اگر فردی در عبادت خود اشتباهی هم مرتکب شود، همچنان عبادتش قابل قبول است.
هوش مصنوعی: من ساکن جایی شاد و پرنشاط هستم، اما چه فایده دارد وقتی که آب در آیینه‌ها در نهایت کدر می‌شود و دیگر روشنی خود را از دست می‌دهد.
هوش مصنوعی: شعله‌ور بودن آتش نشان‌دهنده این است که در جستجوی آرامش و آسایش، ما از خاک و دنیا دور شده و خواب راحت را تنها در خاک و خاموشی می‌جوییم.
هوش مصنوعی: اگر بتوانی چشمانت را ببندی و از خودت فاصله بگیری، فضای درونت آرامش بیشتری پیدا می‌کند و می‌توانی به عمق افکار و احساسات خود دسترسی پیدا کنی. در این حالت، شور و شوق دنیای بیرونی کمتر تو را درگیر می‌کند و امکان درک عمیق‌تری از خودت و محیط را فراهم می‌آورد.
هوش مصنوعی: رنگ و بوی این باغ به‌واسطه‌ی درس‌هایی است که از زندگی گرفته‌ام. نپرس چگونه احساس می‌کنم، زیرا وقتی کسی از خود دور می‌شود، اتفاقات سخت و تلخی برای من پیش می‌آید.
هوش مصنوعی: ناله‌ای بسنده است اگر هدف سوختن باشد؛ یک جرقه می‌تواند به صد گلخن تبدیل شود.
هوش مصنوعی: از فریب و نیرنگی که در وضعیت نیاز ما وجود دارد غافل نشوید، چرا که بی‌نیازی در این جا به سادگی امکان‌پذیر نیست و حسرت به بار می‌آورد.
هوش مصنوعی: غفلت ما نشان‌دهنده کم‌نگری‌های ماست. اگر نگاه ما عمیق و دقیق باشد، می‌توانیم از آنچه که می‌بینیم درس بگیریم.
هوش مصنوعی: به دلیل اینکه فرصت برای لذت بردن و شادی بسیار کم شده است، وقتی بخواهی دست به کار خطا و پشیمانی بزنی، دیگر نمی‌توانی به راحتی پرواز کنی و از زندگی لذت ببری.
هوش مصنوعی: در این باغ، چه کسی است که با شور و شوق خود این زیبایی‌ها را به یغما برده است، که از غبار عطرافشانی‌اش هر سمت به یک نوع شور و هیجان تبدیل می‌شود؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
محنت امروز، فردا جمله راحت می‌شود
اشک خونین آب صحرای قیامت می‌شود
تلخی بیداری شب‌های این محنت‌سرا
در شبستان لحد خواب فراغت می‌شود
در لباس آب کوثر می‌کند جولان سرشک
[...]
چون بلند افتاد همت، تخت عزت می‌شود
کاسه‌ات چون سرنگون شد، تاج دولت می‌شود
آرزوها، جز پشیمانی ندارد حاصلی
این هواها عاقبت آه ندامت می‌شود
گر نداری شور و افغان بر خود، از دل‌مردگی‌ست
[...]
خاکساری جوشن شمشیر آفت می شود
کوتهی دیوار را حصن سلامت می شود
رفتگان را طور رفتارش برانگیزد زخاک
قامتش چون در خرام آید قیامت می شود
هر مجازی را به درگاه حقیقت مسلکی است
[...]
دل جهان دیگر از رفع کدورت می‌شود
خانه از رُفتن زیارتگاه وسعت می‌شود
پاس خواب غفلت از منعم حضور فقر برد
بر بنای سایه بی‌دیواری آفت می‌شود
شمع را انجام‌کار از تیر‌ه ورزی چاره نیست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.