گر خیال‌گردش چشم توام رهبر شود
چون قدح هر نقش پایم عالم دیگر شود
سیل بیتاب مرا یارب نپیوندی به بحر
ترسم این جزو تپیدن مایهٔ گوهر شود
عزت ترک تجمّل ازکرم افزونترست
سر به گردون می‌فرازد نخل چون بی‌بر شود
گوهر ما را همان شرم است زندان ابد
از گشایش دست می‌شوید گره چون تر شود
تن‌پرستان هم مقیم آشیان معنی‌اند
مرغ اگر در تنگنای بیضه صاحب پر شود
تیغ موجی برسرت ننوشت تعمیر محیط
ای حباب بی‌سر و پا خانه‌ات ابتر شود
نیست آسان می‌کشیهای بهشت عافیت
فرصتی باید که دل خون گردد و کوثر شود
عافیتها درکمین حسرت واماندگیست
صبر کن ای شعله تا سعی تو خاکستر شود
از ره تقوا نگشتی محرم سر منزلی
بعد از این بر گمرهی زن کاش راهی سر شود
نیست جز اشک ندامت در محیط روزگار
آنقدر آبی که چشم آرزویی تر شود
شوخی یأسم همان ناموس اظهار است و بس
آه می‌بالد اگر مطلب نفس‌پرور شود
حسن سرشار طلب بیدل تماشاکردنی‌ست
گر سواد موج می خط لب ساغر شود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به عواطف و احساسات عمیق انسان در مواجهه با عشق، درد، و جستجوی معنای زندگی می‌پردازد. شاعر به تصویرسازی از تاثیر حضور محبوب و زیبایی او بر زندگی و احساساتش می‌پردازد. او از نگرانی‌های خود درباره دل شکستگی و حسرت‌ها سخن می‌گوید و به تلاطم‌های روحی، امید، و ندامتی که در زندگی وجود دارد، اشاره می‌کند. همچنین، تأکید می‌شود که زیبایی‌های حقیقی فقط در گنجینه‌های درونی مانند عشق و تقوا یافت می‌شود. به طور کلی، این شعر احساسات عمیق انسانی را در جستجوی زیبایی و معنای زندگی نمایش می‌دهد.
هوش مصنوعی: اگر خیال و تصور چشمان تو راهنمای من بشود، مانند جامی که هر نقش و تصویرش دنیا و عالم دیگری را به وجود می‌آورد.
هوش مصنوعی: ای کاش این طوفان درونم، مرا به دریا نرساند، چون می‌ترسم که این حالت تپش قلب من، سبب از دست رفتن ارزش گوهر وجودم شود.
هوش مصنوعی: عظمت و بزرگی نخل هنگامی که میوه‌اش نداشته باشد، از زیبایی و آرایش ظاهری آن بیشتر است. این نشان می‌دهد که ارزش واقعی در وجود و جانمایه چیزهاست، نه در زرق و برق و تجملات.
هوش مصنوعی: ما به خاطر شرم خود، در زندانی ابدی به سر می‌بریم که هیچ گاه دست ما را از گره‌ها نجات نمی‌دهد، مگر اینکه وضعیت ما تغییر کند.
هوش مصنوعی: افراد تن‌پرست نیز در جایگاه خود به نوعی به معنای حقیقی زندگی پیوسته‌اند، زیرا اگر پرنده‌ای در شرایط سخت و تنگی قرار گیرد، ممکن است در نهایت به خودی خود پرواز کند و رشد کند.
هوش مصنوعی: تیغی که چون موج بر سرت می‌رقصد، نشان از این دارد که هیچ مقاومتی در برابر شرایط سخت نخواهی داشت. ای حباب بی‌سر و پا، اگر در این محیط زنده بمانی، خانه‌ات بدون کامل شدن و ناقص باقی خواهد ماند.
هوش مصنوعی: رسیدن به آرامش و خوشبختی آسان نیست؛ برای تجربه کردن آن باید زمانی را به دلشکستگی و سختی سپری کنیم تا بتوانیم به شادی و نیکی دست پیدا کنیم.
هوش مصنوعی: فرصت‌های خوب در انتظار کسانی است که به خاطر حسرت و ناتوانی نمی‌مانند. صبر کن ای آتش، تا تلاش و کوشش تو به نتیجه برسد و ثمر دهد.
هوش مصنوعی: اگر به تقوا و پرهیز از گناه توجه نکردی، دیگر به راز و حقیقتی نخواهی رسید. بهتر این است که راهی درست پیدا کنی تا به مقصد برسی.
هوش مصنوعی: در این دنیا چیزی جز اشک‌های پشیمانی وجود ندارد. به قدری این اشک‌ها زیاد است که چشم انسان آرزوی بیشتری را در خود احساس می‌کند.
هوش مصنوعی: شوخی یأس فقط به معنی نگرش به چیزی است که دیگر امیدی در آن نیست. اگر در این صحبت، به احساسات عمیق و درونی پرداخته شود، ممکن است آن موضوع به اندازه‌ای لطیف و تاثیرگذار شود که احساسات سرشار و عمیقی را به وجود آورد.
هوش مصنوعی: زیبایی و جذابیت عشق و محبت، همچون تماشای یک تکه از波 موجی است که لبه لیوان عشق را می‌پوشاند. این زیبایی چنان فریبنده و دلنشین است که هر کسی را به خود جلب می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
باد نورزی همی در بوستان بتگر شود
تا ز صنعش هر درختی لعبتی دیگر شود
باغ همچون کلبۀ بزّاز پر دیبا شود
باد همچون طلبۀ عطار پر عنبر شود
سونش سیم سپید از باغ بردارد همی
[...]
گر نه آیین جهان از سر همی دیگر شود
چون شب تاری همی از روز روشن تر شود
روشنایی آسمان را باشد و امشب همی
روشنی بر آسمان از خاک تیره بر شود
روشنی بر آسمان زین آتش جشن سده ست
[...]
باد نوروزی همی در بوستان سامر شود
تا به سحرش دیدهٔ هر گلبنی ناظر شود
گل که شب ساهر شود پژمرده گردد بامداد
وین گل پژمرده چون ساهر شود زاهر شود
ابر هزمان پیش روی آسمان بندد نقاب
[...]
آمد آن فصلی کزو طبع جهان دیگر شود
هر زمین از صنعت او آسمان پیکر شود
باغ او مانند صورتخانهٔ مانی شود
باغ ازو مانند لعبت‌خانهٔ آزر شود
کوهسار از چادر سیماب‌گون آید برون
[...]
دور عالم جز به آخر نامدست از بهر آنک
هر زمان بر رادمردی سفله‌ای مهتر شود
آن نبینی آفتاب آنجا که خواهد شد فرو
سایهٔ جوهر فزون ز اندازهٔ جوهر شود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.