هرکجا آیینهٔ حسن جنون گل می‌کند
دود سودا بر سر ما نازکاکل می‌کند
بر لب ما، خنده یکسر شکوهٔ درد دل است
هر قدر خون می‌خورد این شیشه قلقل می‌کند
سینه چاک شوقم از فکر پریشانم چه باک
هرکه گردد شانه، یاد زلف و کاکل می کند
دل چسان با خامشی سازد که یاد جلوه‌ات
جوهر آیینه را منقار بلبل می‌کند
دستگاه شوق تا بالد ز خودداری برآ
خاک را آشفتگی گردون تجمل می‌کند
منزلت خواهی مداراکن‌که در فواره آب
اوج دارد آنقدر کز خود تنزل می‌کند
جلوه مست و شوق سر تا نگاه اما چه سود
دیده و دانسته حیرانی تغافل می‌کند
زندگی نقد نفسها ریخت در جیب فنا
از تردد هر که می‌رنجد توکل می‌کند
از سلامت دست باید شست و زین دریا گذشت
موج اینجا از شکست خویشتن پل می‌کند
موج چون بر هم خورد بیدل همان بحر است و بس
کم شدن از وهم هستی جزء را کل می‌کند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف عشق و جنون و احساسات عمیق انسانی می‌پردازد. شاعر می‌گوید که هرجا زیبایی‌ها و عشق وجود دارد، دردها و اندوه‌ها نیز سر برمی‌آورند. او به تأثیرات عشق بر دل و روان اشاره کرده و از تضاد بین شادی و غم در زندگی سخن می‌گوید. همچنین به تلاطم و بلاتکلیفی اشاره می‌کند و بیان می‌کند که در زندگی، گاهی باید از مسائلی که ما را آسیب می‌زنند عبور کنیم. در نهایت، شاعر به نوعی فلسفه وجودی اشاره دارد که در آن کاهش از "خود" به رشد کلی انسانی منجر می‌شود.
هوش مصنوعی: هر جا که زیبایی و عشق ظاهر می‌شود، جنون و دیوانگی نیز به وجود می‌آید و در این حال، غم و نگرانی بر سر ما سایه می‌اندازد.
هوش مصنوعی: لبخند ما در واقع نمادی از درد و غم درون ماست. هرچقدر که این شیشه آسیب ببیند و خون بریزد، همچنان صداهایی از خودش تولید می‌کند.
هوش مصنوعی: دل من از فکر و خیال‌های آشفته‌ام خیلی دردمند و شکسته است، اما چه اهمیتی دارد؟ هر کسی که به من نزدیک شود، ناخودآگاه به یاد موها و زیباهای او می‌افتد.
هوش مصنوعی: دل چگونه می‌تواند با سکوت کنار بیاید، در حالی که یاد زیبایی‌ات همچون نوک بلبل، جوهر وجود آیینه را تحت تأثیر قرار می‌دهد؟
هوش مصنوعی: آرزو و شوق باعث می‌شود که انسان از خودداری و قید و بندها بیرون بیاید و با نشاط و انرژی، دنیای اطرافش را تحت تاثیر قرار دهد؛ گویی خاک و زمین به خاطر این شور و شوق، به هم می‌ریزد و تغییراتی را به نمایش می‌گذارد.
هوش مصنوعی: برای رسیدن به مقام و منزلت، نباید خود را پایین بیاوری؛ زیرا مانند فواره‌ای که آب را به اوج می‌برد، تنها با تلاش و صعود می‌توان به بلندی‌ها دست یافت.
هوش مصنوعی: وقتی کسی در حالتی از شوق و مستی به زیبایی و جذابیت نگاه می‌کند، چه فایده‌ای دارد؟ او حتی با وجود اطلاع از حیرت و سردرگمی خود، به نوعی از آن چشم‌پوشی می‌کند.
هوش مصنوعی: زندگی به سرعت و بی‌رحمی گذر می‌کند و به فنا می‌انجامد. افرادی که از این دگرگونی سریع ناراحت می‌شوند، تصمیم می‌گیرند به سرنوشت و تقدیر خود اعتماد کنند.
هوش مصنوعی: باید از دست مشکلات و دردسرها رها شد و از این دریا عبور کرد، زیرا امواج این دریا از شکست‌ها و ناملایمات زندگی به وجود می‌آیند و مانع پیشرفت می‌شوند.
هوش مصنوعی: موج‌ها زمانی که به هم می‌زنند، نشان از وجود یک دریا دارند و این به ما یادآوری می‌کند که تصور کم شدن از یک حقیقت، در واقع آن حقیقت را به شکل کلی‌تری ارائه می‌دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تاج دین و دولت ای صدری که گرد موکبت
دیده افلاک و انجم را مکحل می‌کند
کلک دولت‌پرورت روح‌الامینی دیگر است
لاجرم هردم هزاران وحی منزل می‌کند
لفظ معنی پرورت گر آسمان داد نیست
[...]
ماه من مشک سیه در دامن گل می کند
سایبان آفتاب از شاخ سنبل می کند
گرچه از روی خرد دور تسلسل باطلست
خطّ سبزش حکم بر دور تسلسل می کند
هرگز از جام می لعلش نمی باشد خمار
[...]
باز پیک عاشقان فرّاشی گل می کند
بلبل از سودای گل فریاد و غلغل می کند
چشم صاحبدل نظر چون بر رخ گل می‌کند
از جمال گل قیاس حال بلبل می‌کند
هر کرا چون کوهکن بار غم از شیرین‌لبی است
لاجرم گر کوه غم باشد تحمل می‌کند
پاکبازان از صفا آیینه‌اند و مدعی
[...]
در دل من گر دمی آن ماه منزل می‌کند
تا رود بیرون هزاران رخنه در دل می‌کند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.