بادهٔ تحقیق را ظرف هوس تنگی کند
در بر آتش لباس خار و خس تنگی کند
درد را جولا‌نگهی چون سینهٔ عشاق نیست
بر فغان مشکل‌که آغوش جرس تنگی‌کند
بر جنون می‌پیچم واز خویش بیرون می‌روم
گردباد شوق را تاکی نفس تنگی‌کند
عیش رسوایی به کارم کوچه گردان وفاست
ای‌خوش‌آن وضعی‌کزو خلق‌عسس تنگی‌کند
در خیال راحت از فیض تپیدن غافلیم
آشیان ای کاش بر ما چون قفس تنگی کند
همچو آن سوزن‌که درماند ز تار نارسا
عمر رنگ سعی بازد چون نفس تنگی کند
نه فلک در وسعت‌آباد دل دیوانه‌ام
هست خلخالی که در پای مگس تنگی کند
غنچه بر یک مشت زر صد رنگ خست چیده است
اینقدر یارب مبادا دست کس تنگی کند
شکوه مردم ز گردون بیدل از کم وسعتی‌ست
ناله در پرواز آید چون قفس تنگی‌کند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره احساس تنگی و محدودیت در زندگی و عشق سخن می‌گوید. شاعر با استفاده از تصویرسازی‌هایی نظیر "ظرف هوس تنگی" و "آغوش جرس تنگی" اشاره به دشواری‌ها و دردهای ناشی از عشق و زندگی دارد. او به جنون و شوق اشاره می‌کند و از معضلات زندگی مانند رسوایی و احساس قفسی که انسان‌ها در آن زندانی هستند، سخن می‌گوید. در کل، مضمون اصلی شعر، حس ناامیدی و دل‌زدگی از محدودیت‌ها و آرزوی آزادی و آرامش است.
هوش مصنوعی: شراب حقیقت در ظرف آرزو جا نمی‌شود و مانند آتش، لباس گیاهان خاردار را به شدت می‌سوزاند.
هوش مصنوعی: دردی که در دل عاشقان وجود دارد، با هیچ فریادی نمی‌توان آن را بیان کرد، چون آغوش جرس (به معنی شتاب و تندروی) بسیار تنگ و کم‌عمق است.
هوش مصنوعی: من به حالت جنون‌آمیز و پرشور در می‌آیم و از خودم فاصله می‌گیرم، تا اینکه طوفان شوق، نفس‌ام را بند بیاورد.
هوش مصنوعی: زندگی در رسوایی برای من خوشایند است، زیرا به خاطر عشق و وفاداری‌ام به او، در کوچه‌ها گذر می‌کنم و تأثیر این وضعیت، باعث ایجاد دردسر برای دیگران می‌شود.
هوش مصنوعی: ما در خیال و راحتی از نعمت‌های زندگی غافل شده‌ایم. کاش مانند یک قفس تنگ، در آشیانه‌مان محدودیتی ایجاد می‌شد تا به خود بیاوریم.
هوش مصنوعی: مانند سوزن که در تار نازکی گیر می‌کند و در حرج می‌افتد، عمر هم مانند آن است؛ وقتی تلاش و کوشش به نتیجه نمی‌رسد، مانند نفس تنگی می‌شود.
هوش مصنوعی: در دنیای وسیع و شگفت‌انگیزی که در دل من وجود دارد، یک زنجیر کوچک و ناراحت‌کننده وجود دارد که مشابه زنجیری است که به پای مگسی بسته شده و باعث محدودیت و تنگی او می‌شود.
هوش مصنوعی: غنچه‌ای که رنگ‌های مختلفی دارد، بر روی تلی از زر چیده شده است. امیدوارم که هیچ‌کس دچار تنگدستی نشود.
هوش مصنوعی: شکایت و ناراحتی مردم از آسمان به خاطر کمبود فضا و محدودیت‌هایی است که دارند؛ مانند پرنده‌ای که در قفس تنگ حبس شده و نمی‌تواند به پرواز درآید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مشرب عشاق بر وضع هوس تنگی‌کند
عالم عنقا به پرواز مگس تنگی کند
واصل مقصد ز خاموشی ندارد چاره‌ای
چون به منزل آمد آواز جرس تنگی کند
سیری از شوخی ندارد طفل آتش‌خوی من
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.