هرجا خرام ناز تو تمکین عیان کند
حیرت در آب آینه کشتی روان کند
زخمی که خندد از دم تیغ تبسمت
خون چکیده را چمن زعفران کند
چشمت به محفلی که تغافل کند بلند
نی هم به میل سرمه نیاز فغان کند
از فرصت گذشته رسیدن گذشته گیر
رنگ پریده در چه بهار آشیان کند؟
خاموش باش بر در دل ورنه بی‌ادب
هر دم زدن یک آینه‌وارت زیان کند
از فعل زشت دشمن آسایش خودیم
ما را مگر به خویش حیا مهربان کند
آن شعله طینتم که پی طعمهٔ گداز
مغزم چو شمع پرورش استخوان کند
تغییر پهلویم ستم است از هجوم درد
ترسم که بوریای مرا نیستان کند
در خاک من غبار فنا نیست پرفشان
خواب عدم کجا مژه‌ام را گران کند
بسمل صفت به سکته رسانیده‌ام ورق
سطری ز خون مگر سبقم را روان کند
باور نداشتم که غبار مرا چو صبح
دامان چیده تا به فلک نردبان کند
تمثال من چو صورت عنقا همین صداست
چیزی نی‌ام که آینه‌ام امتحان کند
ای آینه عیوب مثالم به رو میار
بگذار تا عرق ته آبم نهان کند
بیدل مخوان فسانهٔ بخت سیاه من
کافاق را مباد چو شب سرمه دان کند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف آثار عشق و زیبایی می‌پردازد و عواطف عمیق شاعر را نسبت به معشوقش بیان می‌کند. شاعر با تصاویری زیبا از طبیعت و عناصر مختلف، احساساتی چون حیرت، شوق و درد را به تصویر می‌کشد. او به زیبایی چشم معشوق و تأثیر آن بر دل و جان خود اشاره می‌کند و از نگرانی‌هایش نسبت به عشق و وجود انسان در دنیای فانی سخن می‌گوید. در نهایت، شاعر از بی‌عدالتی‌ها و زخم‌های روحی‌اش یاد می‌کند و تأملاتی درباره مرگ و زندگی دارد. به‌طور کلی، شعر توصیفاتی عمیق از عشق، زیبایی و دردهای درونی شاعر است.
هوش مصنوعی: هر کجا که تو با ناز و elegance خود قدم برمی‌داری، دانسته می‌شود که چگونه زیبایی و جلالت در آنجا درخشان است و حتی بازتاب آن در آب آینه، مانند یک کشتی روان، جلب توجه می‌کند و حیرت را ایجاد می‌نماید.
هوش مصنوعی: زخمی که از تیغ تو خوشحال و خندان است، خون ریخته‌اش را چمن زعفران می‌کند.
هوش مصنوعی: چشمانت به گردهمایی نگاه می‌کند که در آن کسی وانمود می‌کند که متوجه نیست و نیز نیازی به سرمه ندارد، اما از دلش ناله‌ای بلند می‌شود.
هوش مصنوعی: از فرصت‌هایی که دیگر به دست نمی‌آیند، باید بهره‌برداری کرد. اما در این میان، آنکه در حاشیه و بی‌تحرک مانده، در چه محیطی می‌تواند به زندگی خود ادامه دهد؟
هوش مصنوعی: سکوت کن بر درون خود، وگرنه با بی‌احترامی هر لحظه ممکن است مانند آینه‌ای که شکسته می‌شود، آسیب ببینی.
هوش مصنوعی: ما از رفتار ناپسند دشمن در آرامش خود آسیب می‌بینیم، مگر اینکه دلسوزی و محبت خودمان ما را تحت تأثیر قرار دهد و مراقبمان باشد.
هوش مصنوعی: شعله‌ای که از وجودم برمی‌خیزد، به دنبال هدفی می‌گردد و مانند شمعی است که در تلاش برای رشد و زندگی، استخوان‌های مرا می‌سوزاند.
هوش مصنوعی: تغییر وضعیت یا جانب من به خاطر ترس از درد و آلامی که به من هجوم می‌آورد، ناعادلانه به نظر می‌رسد. چون می‌ترسم که این درد چنان مرا در بر بگیرد که آسودگی و آرامشم را از من بگیرد.
هوش مصنوعی: در خاک من نشانی از زوال و نابودی نیست، خواب بی‌محتوا نمی‌تواند مژه‌ام را سنگین کند.
هوش مصنوعی: من با صفت‌هایی از بسمل (کسی که ذبح شده) ورق را به حالت سکته درآورده‌ام و تنها یک سطر از خون نوشته‌ام تا شاید سبقم (لحظه‌ای از شتاب و تپش) را به حرکت درآورم.
هوش مصنوعی: من تصور نمی‌کردم که غبار، مانند سپیده‌دم، مرا با دقت جمع کند تا به آسمان راهی بسازد.
هوش مصنوعی: شکل من، مانند تصویر افسانه‌ای عنقا، تنها همین صداست و چیزی بیشتر نیستم تا آینه‌ام مرا آزمایش کند.
هوش مصنوعی: ای آینه، عیوب و نقص‌های مرا به نمایش بگذار تا عرق و زحمتم به خوبی پنهان شود.
هوش مصنوعی: نخوان مرا داستان بدبختی‌هایم، که امیدوارم سرنوشت دیگری برایم رقم بخورد و همچون شب‌های تاریک نشوم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شاهی که پیر گشته جهان را جوان کند
سلطان ابوالملوک ملک ارسلان کند
وان نامه کان به نام ملک ارسلان بود
دست شرف از آن به تفاخر نشان کند
آن شهریار عدل کانصاف او همی
[...]
گیرد قدر عنانش و بوسد قضا رکاب
گر پای و دست قصد رکاب و عنان کند
هرگز به سالها نکند ابر نوبهار
آن مکرمت که دست تو در یک زمان کند
خاقانیا ز نان طلبی آب رخ مریز
کان حرص کآب رخ برد آهنگ جان کند
آدم ز حرص گندم نان ناشده چه دید
با آدمی مطالبهٔ نان همان کند
بس مور کو به بردن نان ریزه‌ای ز راه
[...]
تیزی که مغز چرخ ز بانگش فغان کند
تیزی که روزگار بدو امتحان کند
تیزی که مردگان همه از بیم درریند
گر نفخ صورصدعت خود را چنان کند
تیزی که چون زمنفذ سفلی گشاد یافت
[...]
چشمت که قصد جان من ناتوان کند
گویم مکن به قصد دل، همان کند
مرغ دل آشیانه به زلف تو می کند
چون طوطیی که میل به هندوستان کند
آن کس که مانده بسته سودای زلف تو
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.