محفل هستی به تحریک دلی آراستند
دانه‌ای در شوخی آمد حاصلی آراستند
ذره تا خورشید بال‌افشان‌انداز فناست
عرصهٔ امکان ز رقص بسملی آراستند
عقدهٔ کار دو عالم دستگاه هوش بود
بیخودان آسانی از هر مشکلی آراستند
دل غبار آورد و چشمی گشت با نم آشنا
غافلان هنگامهٔ آب وگلی آراستند
کعبه و بتخانه نقش مرکز تحقیق نیست
هرکجاگم‌گشت ره سرمنزلی آراستند
قلزم دل را کناری در نظر پیدا نبود
گرد حیرت جلوه‌گرشد ساحلی آراستند
ساده بود آیینهٔ امکان ز تمثال دویی
مشق حق کردند و فرد باطلی آراستند
بی‌نیازبها به توفان عرق داد احتیاج
کز نم خجلت جبین سایلی آراستند
چون جرس از بسکه پیش‌آهنگ ساز وحشتیم
گرد ما برخاست هرجا محملی آراستند
دست هر امید محکم داشت دامان دلی
یاس تا بیکس نباشد بیدلی آراستند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی طبیعت وجود و رابطه‌های انسانی و روحی می‌پردازد. شاعر با زبانی تصویری بیان می‌کند که جهان به زیبایی و با دلی آراسته شکل گرفته است. او به تضاد بین کعبه و بتخانه اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که هر مکانی می‌تواند به عنوان مرکز جستجوی حقیقت در نظر گرفته شود. در دل انسان‌ها، غافل از واقعیت‌ها، شور و حال و نشاط وجود دارد. شاعر همچنین به عدم نیاز به تصنع و وابستگی به چیزهای دنیوی اشاره می‌کند و از سادگی آینه هستی که نماد تمایز و دوگانگی است، سخن می‌گوید. در نهایت، شعر بر اهمیت امید و ارتباط‌های عاطفی تأکید می‌کند و ضرورت داشتن دل‌های امیدوار را یادآور می‌شود.
هوش مصنوعی: در جمع هستی، به تأثیر یک دل، زیبایی‌هایی خلق کردند و به شکل شوخی، دانه‌ای کاشتند که ثمرات بسیاری به وجود آورد.
هوش مصنوعی: ذره تا خورشید، هر دو در حال پرواز و بالا رفتن هستند، اما هر دو در نهایت مختار و فناپذیرند. دنیای موجودات به خاطر نگریستن و شوق رقصیدن به مرگ، زینت یافته و آراسته شده است.
هوش مصنوعی: مسئله‌ی کار در دو جهان به دقت و درک عمیق نیاز دارد و افرادی که از خود بی‌خبرند، در واقع راه‌حل‌های آسانی برای مشکلات پیچیده پیدا کرده‌اند و آنها را با ظرافت مدیریت کرده‌اند.
هوش مصنوعی: دل به شدت غمگین و آشفته شده و چشمی نیز در حال تجربهٔ اشک و رنج است. در این میان، کسانی که غفلت می‌کنند، مشغول به کارهایی سطحی و بی‌توجهی به عمق احساسات هستند و به جمع‌آوری و تزیین لحظاتی پربازده از آب و گل می‌پردازند.
هوش مصنوعی: کعبه و بتخانه مرکز اصلی جستجو و تحقیق نیستند؛ هر جایی که در آن به حقیقت و هدف نهایی نزدیک شدیم، باید آن را زیبا و معنادار بسازیم.
هوش مصنوعی: در دل که مانند دریای وسیع و عمیق است، ساحلی دیده نمی‌شود و تمامی وجود را حیرت و شگفتی فرا گرفته است، اما در کنار آن، ساحلی زیبا و آراسته به وجود آمده است.
هوش مصنوعی: آیینهٔ امکان به سادگی تصویر دوگانگی را بازتاب می‌دهد و بر اساس آن، تصویر نادرستی از حقیقت واحدی به وجود آوردند.
هوش مصنوعی: در برابر نیازها و مشکلات، انسان باید از خود بی‌نیازی نشان دهد و به سختی‌ها فائق آید. این نوع رفتار می‌تواند به دیگران روحیه بدهد و در عین حال، ضعف‌ها و خجالت‌ها را پنهان کند. به این ترتیب، انسان می‌تواند با وقار و استحکام روی پای خود بایستد و با شجاعت رو به جلو حرکت کند.
هوش مصنوعی: به دلیل ترس و وحشتی که داریم، صدای زنگ مانند زنگ جرس به گوش می‌رسد و هر جا که نشستی ترتیب داده‌اند، ما را به خود دعوت می‌کند.
هوش مصنوعی: هر کسی که به امیدی قوی دست یازیده، دلش را به دلتنگی و ناامیدی دچار نکرده است؛ زیرا می‌خواهند کسی با دل شکسته باقی نماند و به همین دلیل دل‌ها را با زیبایی‌ها آراسته‌اند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زد نفس فال تن‌آسانی دلی آراستند
بیدماغی‌کرد کوشش منزلی آراستند
سرکشم اما جبین سجده مشتاقم چو شمع
از نم اشک چکیدن مایلی آراستند
نارسایی داشت سعی کاروان مدعا
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.