معنی‌سبقان‌گر همه صد بحر کتابند
چون موج گهر پیش لبت سکته جوابند
رحم است به حال تب وتاب نفسی چند
کاین خشک‌لبان ماهی دریای سرابند
بیش وکم خلق آیت بیمغزی وهمست
صفر آینه‌داران عدم در چه حسابند
جز هستی مطلق ز مقیّد نتوان یافت
اشیا همه یک سایهٔ خورشید نقابند
عبرت‌نظران در چمن هستی موهوم
چون شبنم صبح از نفس سوخته آبند
مستی به خروشی است در این بزم که از شرم
مستان همه گر آب شوند اشک کبابند
پیری تو کجایی که دهی داد هوسها
این منتظران قد خم پا به رکابند
چون کاغذ آتش زده این شوخ‌نگاهان
تسلیم غنودنکدهٔ یک مژه خوابند
فرصت‌شمرانیم چه رایی و چه مریی
موج وکف پوچ آینه در دست حبابند
زیر فلک از منعم ودروبش مپرسید
گر خانه همین است همه خانه خرابند
بیدل مشکن ربط تأمل که خموشان
چون کوزهٔ سربسته پر از بادهٔ نابند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی عمق وجود و حقیقت هستی است. شاعر به ما می‌گوید که اگرچه انسان‌ها در ظواهر خود مشغول‌اند، حقیقت آنها فقط سایه‌ای از واقعیت‌هایی بزرگ‌تر است. او به موقتی بودن زندگی و اینکه تمام چیزها مانند شبنم صبح، زودگذرند، اشاره می‌کند. همچنین به مسائلی مانند پیری و هوسها می‌پردازد و از ما می‌خواهد که به جای غرق شدن در ظواهر، به عمق و حقیقت وجود توجه کنیم. در نهایت، شاعر می‌گوید که همه ما در این دنیای فانی، مانند کوزه‌هایی پر از باده، تحت تأثیر عشق و زیبایی‌های زندگی قرار داریم.
هوش مصنوعی: اگر تمام دریاها کتاب باشند و هر گنجینه‌ای از دانش در آنها وجود داشته باشد، باز هم وقتی تو صحبت می‌کنی، آن دانش‌ها مثل گردن‌کشان در برابر تو سکوت می‌کنند و از بیان حقیقت ناتوان می‌مانند.
هوش مصنوعی: در این دنیا، دل‌های تشنه‌ای وجود دارند که به خاطر اینکه در دوراهی و سردرگمی گرفتارند، به شدت در حال تب و تاب هستند. مانند ماهیانی که در دریاچه‌ای بی‌منبع و آبی زودگذر زندگی می‌کنند، آنها نیاز به رحمت و توجه دارند.
هوش مصنوعی: بیشتر و کمتر مردم نشانه‌هایی از نادانی دارند و آن‌هایی که در آینه بی‌محتوا قرار دارند، در چه وضعیتی هستند.
هوش مصنوعی: غیر از وجود مطلق، نمی‌توان چیزهای دیگری را که محدود هستند پیدا کرد. همه اشیا تنها منعکس کننده یک نور هستند و به نوعی سایه‌ای از حقیقت هستند.
هوش مصنوعی: افرادی که به زندگی و دنیا نگاه عبرت‌آموز دارند، می‌دانند که وجود انسان شبیه به شبنمی است که در صبح از بین می‌رود. در واقع، زندگی در این دنیا حقیقی و پایدار نیست و مانند شبنم زودگذر است.
هوش مصنوعی: مهمانی پرشوری است که در آن به خاطر شرم و ندامت مستان، همه اگر به آب تبدیل شوند، اشک‌هایشان مثل کباب به جوش می‌آید.
هوش مصنوعی: پیرمرد! کجایی که به موضوعات وابسته به هوسها رسیدگی کنی؟ این افراد منتظر هستند و آماده‌اند که به جلو حرکت کنند.
هوش مصنوعی: چشم‌های شوخ و بازیگوش مانند کاغذهایی هستند که آتش گرفته‌اند و در حالی که در خواب فرو رفته‌اند، به آرامی خفته‌اند.
هوش مصنوعی: ما افرادی هستیم که از فرصت‌ها بهره نمی‌بریم، چه راهی باید برگزینیم و چه چیزی را باید ببینیم. امواج و کف دریا، مانند حبابی هستند که در دست ما می‌درخشد و بی‌معنا به نظر می‌رسند.
هوش مصنوعی: زیر آسمان، از کسی که خداوند را نعمت داده است، نپرسید که آیا همین خانه است. اگر این خانه این‌گونه است، پس همه خانه‌ها ویران هستند.
هوش مصنوعی: به هیچ وجه به رابطهٔ بین تفکر و سکوت دقت نکن، زیرا خاموشان مانند کوزه‌ای سرپوشیده، پر از شراب ناب هستند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ترجیع کنم تا که سر رشته بیابند
مستان همه از بهر چنین گنج، خرابند
عید است و حریفان ز می عشق خرابند
ای دوست مپندار که سرمست شرابند
اسباب همه عیش در این بزم مهیاست
ارباب طرب خوشتر از این بزم نیابند
چشمان غم اندوختگان جام پر از می
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.