دماغ وحشت‌آهنگان خیال‌آور نمی‌باشد
سر ما طایران رنگ زبر پر نمی‌باشد
خیال ثابت و سیار تا کی خواند افسونت
سلامت نقشبند طاق این منظر نمی‌باشد
خیالش در دل است اما چه حاصل غیر نومیدی
پری در شیشه جز در عالم دیگر نمی‌باشد
به سامان جهان پوچ تسکین چیده‌ایم اما
به این صندل که ما داریم دردسر نمی‌باشد
حواس آواره افتاده است از خلوتسرای دل
وگرنه حلقهٔ صحبت برون در نمی‌باشد
بلد از عجز طاقت‌گیر و هر راهی که خواهی رو
خط پیشانی تسلیم بی‌مسطر نمی‌باشد
زترک مطلب نایاب صید بی‌نیازی کن
دل جمعی که می‌خواهی درین کشور نمی‌باشد
کدورت‌گر همه باد است بر دل بار می‌چیند
نفس در خانهٔ آیینه بی‌لنگر نمی‌باشد
سواد هر دو عالم شسته است اشکی که من دارم
رواج سرمه در اقلیم چشم تر نمی‌باشد
مروت‌سخت‌مخمور است در خمخانهٔ مطلب
جبین هیچکس اینجا عرق ساغر نمی‌باشد
جنون فطرتی در رقص دارد نبض امکان را
همه گر پا به گردش آوری بی‌سر نمی‌باشد
تأمل بی‌کمالی نیست در ساز نفس بیدل
اگر شد رشته‌ات لاغر گره لاغر نمی‌باشد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تصویرسازی احساسات و افکار شاعر در مورد زندگی و عشق می‌پردازد. شاعر از چالش‌ها و ناکامی‌ها در مسیر خود سخن می‌گوید و به حسرت‌های درونیش اشاره می‌کند. او بیان می‌کند که خیال و آرزوها تا زمانی شیرین‌اند که به واقعیت نپیوندند و در عین حال از ناکامی‌ها و ناامیدی‌ها رنج می‌برد. تصویرهایی از بی‌سود بودن زندگی و دشواری‌های ارتباطات انسانی به چشم می‌خورد. در نهایت، شاعر به این نتیجه می‌رسد که با وجود مشکلات، نباید امید را از دست داد، زیرا زندگی پر است از پیچیدگی‌ها و زیبایی‌های پنهان.
هوش مصنوعی: ذهن و خیال ما تحت تأثیر زنجیرهای آهنی و محدودیت‌ها نیست، زیرا روح ما مانند پرندگان آزادی که رنگ و زیبایی دارند، از قید و بندها رهاست.
هوش مصنوعی: خیال ثابت و سیار تا چه زمانی می‌تواند افسون و جادوگری تو را بخواند؟ سلامت و شادابی در این تصویر در واقع وجود ندارد.
هوش مصنوعی: تفکر و یاد او در دل وجود دارد، اما در نهایت چه نتیجه‌ای جز ناامیدی می‌تواند داشته باشد؟ مانند پرنده‌ای در شیشه، که تنها در دنیای دیگری می‌تواند پرواز کند و آزاد باشد.
هوش مصنوعی: ما تلاش کرده‌ایم تا در دنیای بی‌معنا آرامش ایجاد کنیم، اما این صندل که داریم، برای ما مشکل‌ساز نیست.
هوش مصنوعی: حواس ما از آرامش و سکوت درون دل دور شده‌اند و اگر اینطور نبود، هیچ ارتباطی با دنیای بیرون وجود نداشت.
هوش مصنوعی: توانایی انسان از مختصات او در برابر چالش‌ها و مشکلات است. هر راهی که بخواهی در مسیر پذیرش و تسلیم به زندگی وجود ندارد و همیشه باید با اراده و تلاش پیش بروی.
هوش مصنوعی: از سخن نایاب و ارزشمند، خود را بی‌نیاز کن و قلبت را به یک جمع و اجتماع متمرکز کن، چون در این سرزمین، چیزی که می‌خواهی وجود ندارد.
هوش مصنوعی: سختی‌ها و مشکلات زندگی مانند بادی هستند که بر دل انسان سایه می‌افکنند و روح را غمگین می‌کنند. نفس و وجود انسان نیز در چنین شرایطی به آرامش نمی‌رسد و احساس ثبات و استقامت نمی‌کند مانند آئینه‌ای که بی‌تکیه‌گاه مانده است.
هوش مصنوعی: اشکی که من دارم، تمام دانش و علم دو جهان را شست‌وشو داده است، و چشم تر من جایی برای دیدن زیبایی‌های دیگر ندارد.
هوش مصنوعی: در اینجا اشاره شده است که رفتار شایسته و بزرگ‌منشی در مکانی که انسان‌ها می‌نوشند، تحت تأثیر قرار می‌گیرد و افراد در این مکان هیچکس به صرف نوشیدنی توجه نمی‌کند. به نوعی، لاابالی بودن در ارتباط با خویشتن و روحیات انسانی در این فضا مشهود است.
هوش مصنوعی: جنون یک طبیعت خاصی دارد که در رقص و حرکت زندگی نمایان می‌شود. اگر همه چیز را به گردش و تکاپو درآوری، بدون هدف و هدفمندی نمی‌توان به نتیجه‌ای دست یافت.
هوش مصنوعی: درنگ در ناپختگی ساز روح، اگر رشته‌ات نازک شد، به این معنا نیست که گره ضعیفی دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دل پر آرزو خالی زشور و شر نمی باشد
که گوش امن در دریای بی لنگر نمی باشد
تو از کوتاه بینی ها اجل را دور می دانی
وگرنه غایبی از مرگ حاضرتر نمی باشد
ندارد شکوه ای از تیره بختیها دل روشن
[...]
دل وارسته را پروای سیم و زر نمی‌باشد
چو رنگ از رخ پرد محتاج بال و پر نمی‌باشد
غزالان سر به صحرا دادهٔ رشکند در دورش
ز هم چشمی بلایی در جهان بدتر نمی‌باشد
نباشد طبع عالی‌فطرتان را احتیاج می
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.