نقش نیرنگ جهان جوهر رم می‌باشد
صفحهٔ آینه تمثال رقم می‌باشد
یاس انگشت‌نما را ندهی شهرت جاه
موی ماتم‌زده بر فرق علم می‌باشد
ربط احباب در این بزم ندامت‌خیزست
دستها درخور افسوس به هم می‌باشد
نتوان شد سبب چاک‌گریبان‌کسی
پشت ناخن خم از اندوه قلم می‌باشد
هرکجا حکم قضا ممتحن تدبیر است
سپر بیخردان تیغ دو دم می‌باشد
رمز تنزیه حرم فکر برهمن نشکافت
صمد است آنکه هیولای صنم می‌باشد
به خیال دهنت‌گر نرسم معذورم
مدعا اندکی آن سوی عدم می‌باشد
طاقت خلق به جز عذر طلب پیش نبرد
پا در این مرحله بی‌آبله کم می‌باشد
هستی منفعلم بی‌عرق جبهه نخواست
بر سرم خاک زمینی است که نم می‌باشد
کف افسوس سراغی است زکیفیت عمر
فرصت رفته به این نقش قدم می‌باشد
هرچه آید به نظر زان سرکو سجده‌کنید
سنگ و دیوار در کعبه صنم می‌باشد
رگ گردن به حیا راست نیاید بیدل
تا ته پاست نظر بر مژه خم می‌باشد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی مفهوم زندگی و رازهای وجودی می‌پردازد. شاعر با نیرنگ جهان را به عنوان حقیقتی می‌داند که در آینه نشان داده می‌شود و به یادآوری عواقب ناشایست شهرت و جاه‌طلبی اشاره می‌کند. او به ارتباط احباب در یک محفل پراز ندامت و افسوس اشاره دارد و بر بی‌ثمری تلاش‌های بی‌خودان تأکید می‌کند. با توجه به تقدیر و قضا، او از ناتوانی انسان‌ها در تغییر سرنوشت سخن می‌گوید و در نهایت به بی‌معنایی بسیاری از جستجوها و نادرستی معیارها در زندگی اشاره می‌کند. در کل، این شعر با بهره‌گیری از زبان استعاری و تصاویری زیبا، تجربیات انسانی و مفاهیم عمیق فلسفی را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: دنیا پر از فریب و نیرنگ است و واقعیت‌های آن همچون جوهری ناپیدا و گذرا هستند. در این میان، آینه نمادی است که تصویر و صورت‌های مختلف را نشان می‌دهد، اما آنچه در آن می‌بینیم تنها نمایی از حقیقت است.
هوش مصنوعی: اگر به خودنمایی و شهرت علاقه‌مندی، نباید اجازه دهی که یاس و ناامیدی بر چهره‌ات نمایان شود؛ زیرا در واقع، اندوه و ماتم بر سر علم و دانش خود، به چشم می‌خورد.
هوش مصنوعی: دوستان در این جمع پر از ندامت و پشیمانی به یکدیگر تعلق خاطری دارند و دست‌هایشان از روی حسرت به هم می‌پیوندد.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند علت درد و رنج دیگران را بفهمد؛ این زخم‌ها و اندوه‌ها همچون اثری بر ناخن هستند که فقط خود شخص می‌تواند حس کند.
هوش مصنوعی: هر جایی که سرنوشت و قضا و قدر حاکم است، تدبیر و برنامه‌ریزی لازم است؛ زیرا بی‌خردی می‌تواند مانند شمشیری دو لبه انسان را به خطر بیندازد.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که حقیقت و پاکی اندیشه به هیچ عنوان تحت تأثیر خرافات و بت‌پرستی قرار نمی‌گیرد. حقیقتی که از آن صحبت می‌شود، همان ذات یگانه و بی‌نظیری است که از همه نواقص و محدودیت‌ها آزاد است. این ذات، بر همه پندارها و تصورات غلبه دارد و از بین نمی‌رود.
هوش مصنوعی: اگر نتوانم به آرزوی تو برسم، بی‌گناه هستم. خواسته‌ام فراتر از چیزی است که در دسترس است.
هوش مصنوعی: تحمل مردم در این مرحله کم است و فقط به عذرخواهی می‌رسد؛ در این وضعیت خاص، کسی نمی‌تواند بدون دردسر و مشکلات پیش برود.
هوش مصنوعی: هستیم و آثار وجودیمان به دوش می‌کشیم، اما با زحمت و تلاش، بر سر ما خاکی نشسته که یادآور رطوبت و زندگی است.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که حسرت و افسوس نشانه‌ای از کیفیت زندگی است که در گذشته سپری شده و حالا تنها آثار آن باقی مانده است. انسان‌ها در زندگی خود با فرصت‌هایی مواجه می‌شوند که ممکن است از دست بروند و این افسوس‌ها یادآور آن لحظات از دست رفته هستند.
هوش مصنوعی: هر چیزی که در نظر شما از آن مکان مقدس می‌آید، باید نسبت به آن احترام بگذارید. حتی سنگ‌ها و دیوارهای کعبه نیز نمادهایی از پرستش و عشق به معشوق واقعی هستند.
هوش مصنوعی: اگر کسی در شرایطی قرار بگیرد که احساس شرم و حیا دارد، نمی‌تواند به راحتی بر افکار و احساساتش غلبه کند. در چنین وضعیتی، توجه او بیشتر به جزئیات ظریف و زیبا جلب می‌شود و نمی‌تواند به موضوعات دیگر فکر کند. در واقع، حیا باعث می‌شود تا فرد از بیان احساسات و افکار خود ممانعت کند و بیشتر به زیبایی‌های ظاهری متمرکز شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.