نیام تیغ عالمگیر مستی موج می باشد
خدنگ دلنشین نغمه را قندیل نی باشد
به دل غیر از خیال جلوه‌ات نقشی نمی‌یابم
به جز حیرت‌کسی در خانهٔ آیینه کی باشد
ز باغ عافیت رنگ امیدی نیست عاشق را
محبت غیر خون گشتن نمی‌دانم چه شی باشد
ز الفت چشم نگشایی به رنگ و بوی این گلشن
که می‌ترسم نگاه عبرت‌آلودی ز پی باشد
گذشتن برنتابد از سر این خاکدان همت
که ننگ پاست طی کردن بساطی را که طی باشد
به بادی هم نمی‌سنجم نوای عیش امکان را
به گوشم تا شکست استخوان آواز نی باشد
ندارد از حوادث توسن فرصت عنان‌داری
نواهای شکست خویش بر امواج هی باشد
توان از یک تغافل صد دهان هرزه‌گو بستن
چه لازم رغبت طبعت به طشت پر ز قی باشد
جنون‌جوش است امشب مجلس‌کیفیت مستان
مبادا چشم مستی در قفای جام می باشد
ز شور عجز، ما گردنکشان را لرزه می‌گیرد
هجوم خاروخس بر روی آتش فصل دی باشد
قفس‌فرسوده این تنگنایم ای هوس خون شو
که می‌داند زمان رخصت پرواز کی باشد
نیابی جز امل شیرازهٔ سختی‌کشان بیدل
مدار ستخوان در بندبند خلق پی باشد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و عمق احساسات انسانی می‌پردازد. شاعر از مستی و شوق عاشقانه سخن می‌گوید و به توصیف حالاتی می‌پردازد که در آن عشق و زیبایی‌های زندگی را جستجو می‌کند. او از بی‌نظمی و آشفتگی درونی ناشی از عشق و همچنین از حسرت و ناتوانی در مواجهه با واقعیت‌ها سخن می‌گوید. در عین حال، شعر به محدودیت‌های جسمی و اجتماعی اشاره دارد و به نوعی جستجوی رهایی از قفس‌های دنیوی را نشان می‌دهد. بندهای مختلف شعر، حالاتی از زیبایی، ناامیدی و جنون عشق را به تصویر می‌کشند و در نهایت بر پیچیدگی‌های زندگی تأکید می‌کنند.
هوش مصنوعی: تیر مستی که بر تمام دنیا می‌تازد، مانند موجی است، و نغمه‌ای که دل را شاد می‌کند، شبیه به چراغی نیست.
هوش مصنوعی: جز خیال تو چیزی در دل نمی‌بینم و نمی‌دانم که در این خانه‌ی آیینه، چه کسی می‌تواند حیرت من را درک کند.
هوش مصنوعی: از باغ آرامش و آسایش دیگر امیدی نیست. نمی‌دانم عشق چه معنایی دارد وقتی که محبت، تلخی و رنجی بیشتر از خون را به دنبال دارد.
هوش مصنوعی: به خاطر عشق و دوستی، از زیبایی‌ها و خوشبویی‌های این باغ دوری کن؛ چون می‌ترسم که نگاه تو تحت تأثیر تجربه‌های گذشته و درس‌هایی که از آنها آموخته‌ای، قرار بگیرد.
هوش مصنوعی: از این دنیای خاکی نمی‌توان به راحتی عبور کرد، زیرا همت بالایی می‌طلبد. زشت است که پایمال کردن وضعیتی را که می‌توان با اراده و تلاش به آن دست یافت، بپذیریم.
هوش مصنوعی: حتی به زبانی مختصر نمی‌توانم لذتی که از زندگی و شادی می‌برم را با چیزی دیگر مقایسه کنم. این لذتی که به گوشم می‌رسد، به قدری عمیق و شکننده است که نمی‌خواهم چیزی آن را تحت‌الشعاع قرار دهد.
هوش مصنوعی: وقتی دچار حوادث و مشکلات می‌شویم، زمان و فرصت کافی برای کنترل احساسات و واکنش‌های خود را نداریم. در این شرایط، صدای ناامیدی و شکست ما به گوش می‌رسد و مانند امواج دریا بر ما چیره می‌شود.
هوش مصنوعی: اگر بخواهی از طریق یک نادیده‌گرفتن، ده‌ها زبان نالان و بی‌اساس را خاموش کنی، به چه نیازی است؟ هنگامی که ذاتت به شکلی بر این موضوع حساس شده است.
هوش مصنوعی: امشب در مجلس حال و هوای دیوانه‌وار حاکم است، خوشی و شوق مستان در فضا جاری است. اما مراقب باش که چشمان مستی نباید در پی جام می به دنبال دیگران باشد.
هوش مصنوعی: در لحظاتی که از ناتوانی و عدم تاب‌آوری احساس ناامیدی می‌کنیم، در واقع، قدرت و وجود خود را زیر سوال می‌بریم و این احساس گاهی می‌تواند ما را به لرزه درآورد، همان‌طور که وزش بادهای سرد و خنک در فصل زمستان روی آتش می‌افتد و آن را خاموش می‌کند.
هوش مصنوعی: در این دنیا که محدودیت‌ها بر من تحمیل شده، ای آرزوهای پرشور، مرا آزاد کن و بگذار که زمان پرواز و رهایی‌ام فرابرسد.
هوش مصنوعی: در زندگی هیچ چیزی جز امید را نخواهی یافت. پس در انتظار دشواری‌ها و مشکلات، به صبر و استقامت ادامه بده و بدان که از هر چالشی می‌توان درس گرفت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
یکی آلوده‌ای باشد، که شهری را ببالاید
چو از گاوان یکی باشد، که گاوان را کند ریخن
به پیری چو نوجوانان تا کِیَم دل مست مِی باشد؟
جوانی تا به پیری پیری آخر تا به کی باشد؟
سخن با کس نمی‌گویم نفس از من نمی‌خیزد
مگر در مجلس جمعی که آنجا ذکر وی باشد
ز فرمان دل مجنون پریشانند اهل دل
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.