هات یا عقلی و دینی من صبابات الزمان
لا تعدنی ان قلبی لیس یرضی بالامان
از سر حالت نگارا! عیش کن تا در جهانی
زانکه تو طفلی درین ره حیلت گردون ندانی
لا تلومونی فانی هائم اهوی المثانی
غننی قولا علیها واترک السبع المثانی
گرچه خرمن سوز عقلی ورچه شورانگیز جانی
با مجیر از روی رحمت گر بسازی می‌توانی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساسات و پرسش‌های عمیق انسانی اشاره دارد. شاعر به عدم رضایت قلبش از وضعیت کنونی و تلاش برای یافتن آرامش اشاره می‌کند. او بر اهمیت لذت بردن از زندگی تأکید می‌کند و یادآوری می‌کند که انسان‌ها با وجود دلسردی‌ها، باید به زیبایی‌های زندگی توجه کنند. همچنین، اشاره به ناپایداری دنیا و نیاز به رحمت الهی و امید دارد. به‌طور کلی، این شعر تلاشی برای برقراری تعادل بین عقل و احساسات و جستجوی امید و شادی در زندگی است.
هوش مصنوعی: ای عقل و دین من، به من بگو که گذر روزگار و مشکلاتش را نمی‌توانم تحمل کنم، زیرا قلبم هرگز به آرامش و امنیت راضی نمی‌شود.
هوش مصنوعی: ای نگار! از حالتی که داری لذت ببر و از زندگی خود بهره‌مند شو، زیرا در این دنیا تو هنوز کودک هستی و نمی‌دانی که در این مسیر، چقدر نیرنگ و ترفند وجود دارد.
هوش مصنوعی: من را ملامت نکنید، چون دلم در عشق این واژه‌های تکراری می‌چرخد. بگذارید به این کلام نغمه سرایی کنم و از هفت مورد تکراری بگذرم.
هوش مصنوعی: اگرچه عقل تو مانند کاه سوزان است و جان تو پر از شور و شوق، اما اگر با دلی پر از مهربانی و رحمت، به دیگران کمک کنی، می‌توانی به چیزی بزرگ دست یابی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.