مجیرالدین بیلقانی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۳۱ به خدایی که ید قدرت او گردش چرخ را به فرمان کرد که چنانم ز آرزومندی که به صد نامه شرح نتوان کرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان ارادت و نیاز شاعر به خدایی می‌پردازد که قدرتش همه چیز را زیر فرمان دارد. شاعر احساس عمیق آرزو و آرمان‌خواهی خود را بیان می‌کند، به گونه‌ای که نمی‌تواند تمام احساساتش را حتی در صد نامه نیز توصیف کند.
هوش مصنوعی: به خدایی قسم که قدرتش باعث شده چرخ‌های روزگار طبق اراده‌اش بچرخند.
هوش مصنوعی: من به قدری در آرزوی خود غرق شده‌ام که حتی با صد نامه هم نمی‌توانم آن را توضیح دهم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای بزرگی که رای صایب تو
کارهای عمل به سامان کرد
کار کرد هنر کفایت تو
بر کفاة زمانه تاوان کرد
هر چه تاریک دید روشن ساخت
[...]
ای عمیدی که باز غزنین را
سیرت و صورتت چو بستان کرد
باز عکس جمال گلفامت
حجرهٔ دیده را گلستان کرد
باز نطق زبان در بارت
[...]
به خدایی که کوه و دریا را
خازن در و لعل رخشان کرد
که من از درد فرقت لب تو
آن کشید م که شرح نتوان کرد
خویشتن رفت و روی پنهان کرد
با چنان حربه حرب نتوان کرد
روی در زیر زلف پنهان کرد
تا در اسلام کافرستان کرد
باز چون زلف برگرفت از روی
همه کفار را مسلمان کرد
دوش آمد برم سحرگاهی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.