کشورستان راستین کاقبال سلطان خواندش
صاحبقرانی کاسمان خورشید احسان خواندش
آن صف شکن کاندر وغا از رمح سازد اژدها
آن خسرو آصف صفا کآصف سلیمان خواندش
خورشید همچون گوی زر از کنج مشرق هر سحر
بیرون کند سر تا مگر خسرو به میدان خواندش
در عالم فتح و ظفر آنجا رسیدش فخر و فر
کز لطف تأیید قدر گردون قدر خان خواندش
دل را شفا دین را شرف در معانی را صدف
آن کآسمان در صدر و صف دریای عمان خواندش
خورشید رخ پنهان کند جایی که او احسان کند
ثور و حمل بریان کند گر چرخ مهمان خواندش
تیر فلک وقت سخن گر بیندش در انجمن
او نیز بی شک همچو من حسان و سحبان خواندش
چون تاخت تیر اندر کمان بسته میان بگشاده ران
دستان شمر گفتار آن کو پور دستان خواندش
تا دیدش اندر بزم و زین از آسمان روح الامین
از دل هزاران آفرین هر لحظه بر جان خواندش
چون کار بابور افگند در آسمان شود افگند
سندان چو با زور افگند عاقل سپندان خواندش
مرد از نهیبش زن شود بهرام بر بط زن شود
تیغ عدو سوزن شود چون سوی جولان خواندش
ذاتش ز رفعت در جهان با مشتری دارد قران
سلطان گردون هر زمان صاحبقران زان خواندش
شاهی است اقلیدس گشا آصف سخن حاتم سخا
کاقبال در صف وغا سام نریمان خواندش
هر کس که اندرشان او مدحی سراید آن او
با غایت احسان او اقبال حسان خواندش
چون مادح از فر گویدش وز بخشش زر گویدش
حق است اگر خور گویدش کفرست اگر کان خواندش
گرچه نپذرفتم ز کس تا بوده ام دنیای خس
کانکس که دنیا جست و بس هشیار، نادان خواندش
از وی صلت پذرفته ام در مدیحش سفته ام
راه دعا بگرفته ام تا بخت سلطان خواندش
تا بلبل از طرف چمن بر شاخ گل سازد وطن
وندر سخن صاحب سخن مرغ غزل خوان خواندش
کام دلش بادا به کف بختش گرفته در کنف
زانسان که گردون از شرف سلطان ایران خواندش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره مقام و ارزش یک پادشاه بزرگ به نام "کاقبال سلطان" است. شاعر او را به عنوان فردی والا و دارای جود و کرامت معرفی می‌کند که در میدان جنگ همچون اژدهایی هراس‌انگیز و در عرصه فتوح و پیروزی فخر و افتخار به ارمغان می‌آورد. خورشید که هر صبح از مشرق طلوع می‌کند، به او احترام می‌گذارد و درواقع او را نماینده قدرت آسمانی می‌داند. شاعر به زیبایی بیان می‌کند که دل‌ها را شفا می‌دهد و دین را ارج می‌نهد و شخصیت او را با شخصیت‌های بزرگ تاریخ همچون سلیمان و آصف مقایسه می‌کند. همچنین به قدرت و توانایی او در جنگ و حاکمیت اشاره می‌کند و می‌گوید هر کسی که در مدح او شعری بگوید، از لطف و بزرگی‌اش بهره‌مند خواهد شد. در نهایت، از طرفی بلبل در باغ گل به آواز درمی‌آورد و از طرف دیگر، او به عنوان پادشاه ایران مورد ستایش قرار می‌گیرد.
هوش مصنوعی: کشور واقعی را اقبال، سلطنت و فرمانروایی می‌نامد و آسمان آن را محل تابش خورشید مهربانی و بخشش می‌داند.
هوش مصنوعی: آن جنگجوی شجاع که در میدان نبرد همچون اژدهایی با نیزه می‌جنگد، همان پادشاهی است که به آصف بن‌بهرام شهرت دارد و به خاطر صفات نیکو و برجسته‌اش معروف است.
هوش مصنوعی: هر صبح، خورشید مانند یک گوی طلا از گوشه‌های شرق سر درمی‌آورد تا اینکه پادشاه (خسرو) او را به میدان فراخواند.
هوش مصنوعی: در دنیای پیروزی و موفقیت، به جایگاهی دست یافت که به لطف حمایت‌های آسمانی، او را بزرگ و با افتخار شناختند.
هوش مصنوعی: دل را درمانی است و دین، مقام و ارزش والا دارد. معانی همچون مرواریدهایی هستند که در دریای غنی و عظیم، یعنی آسمان، قرار دارند.
هوش مصنوعی: خورشید در جایی که خوبی و لطف انجام می‌دهد، خود را پنهان می‌کند و در برابر جلال و زیبایی‌اش به مهربانی و مهمانی از دیگران پذیرایی می‌کند. او مانند ستاره‌ای است که در اعماق آسمان به تماشای مهربانی‌ها و رفتار خوب می‌پردازد.
هوش مصنوعی: اگر تیر سرنوشت زمانی به سخن بیفتد و او را در جمع ببیند، بدون شک مثل من، او نیز حسان یا سحبان نامیده خواهد شد.
هوش مصنوعی: زمانی که تیر از کمان رها می‌شود، آنگاه در میانه این مسیر، دستان شمر به حرکت درمی‌آید و سخنی از او شنیده می‌شود که نشان از قدرت و توانایی اوست.
هوش مصنوعی: وقتی او را در جشن دید، فرشته‌ای از آسمان هزاران تحسین و ستایش را برای او به دل می‌خواند.
هوش مصنوعی: وقتی که بابور کار مهمی را به انجام برساند، موفقیت او در آسمان به صورت درخشان نمایان می‌شود، مانند سندانی که با قدرت به پایین می‌افتد. اگر فرد عاقل کارهایش را با قدرت و درایت انجام دهد، به او سپند خوانده می‌شود.
هوش مصنوعی: وقتی مرد به شدت و قدرت خود فرمان می‌دهد، زن به مانند بهرام می‌شود و بر اثر آن، دشمن به مانند سوزنی کوچک می‌گردد. هرگاه که او را به میدان نبرد بخوانند، همه چیز تحت تأثیر قرار می‌گیرد.
هوش مصنوعی: ذاتش به خاطر بلندی‌اش در جهان با سیاره مشتری در ارتباط است. او هر زمان که سلطنت می‌کند، به عنوان فرمانروای آسمان‌ها شناخته می‌شود و به همین دلیل او را صاحبقران می‌نامند.
هوش مصنوعی: شاهی وجود دارد که در دانش و حکمت مانند اقلیدس است، و در سخاوت و generosity به مانند آصف و حاتم است. او در میدان جنگ و پیروزی افتخارآفرین است و مانند سام نریمان، قهرمان و نیرومند است.
هوش مصنوعی: هر کسی که در وصف آنها سخن بگوید و ستایش کند، باید بداند که آن بزرگواران با نهایت محبت و فزونی نعمت‌ها از او استقبال خواهند کرد.
هوش مصنوعی: وقتی مداحی از زیبایی و فرشتگی او سخن می‌گوید و درباره ثروت و بخشش او حرف می‌زند، این درست است؛ اما اگر او را مانند خورشید بنامد، این حرف کفر آمیز خواهد بود.
هوش مصنوعی: هرچند از کسی به چیزی ایمان نیاورده‌ام، اما بر این باورم که دنیا فقط بازیچه‌ای از دنیا پرستان است و افراد آگاه، آن را نادانسته می‌خوانند.
هوش مصنوعی: من از او پیوندی گرفته‌ام و در ستایش او با تمام وجود مشغولم. راه دعا را پیش گرفته‌ام تا بخت سلطان به او نایل شود.
هوش مصنوعی: تا زمانی که بلبل در چمن بر روی گل آواز می‌خواند و در کلام سخن‌گوی هنرمند، مرغ غزل‌خوانی را نزد او می‌آورد.
هوش مصنوعی: او به آرزوهایش رسیده و بختش به او روی آورده است، زیرا از آن کسانی است که آسمان او را با مقام و شرف بزرگ می‌شمارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.