|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار به احساس فقدان و غم ناشی از جدایی اشاره دارد. شاعر از رفتن محبوب خود سخن می‌گوید که باعث غم و خالی شدن دل او شده است. او مانند صدفی بی‌گوهر و باغی خشک و بی‌پیرایه شده که زیبایی‌هایش را از دست داده است. در واقع، شاعر حس ناراحتی و تنهایی را به تصویر کشیده و از اثر جدایی بر زندگی‌اش می‌گوید.
هوش مصنوعی: شمعی که روشنایی و شادی‌ام را به خانه می‌آورد، از زندگی‌ام رفت. برای من اهمیتی ندارد که پروانه‌ام، که به دور آن شمع می‌چرخید، نیز رفته است.
هوش مصنوعی: من همچون یک صدف، فقط پوسته‌ای خالی و لب‌هایی خشک دارم، چرا که آن گوهر ارزشمندم از دست رفته است.
هوش مصنوعی: به خاطر تغییرات و گذر زمان، حالتی غم‌انگیز و خالی دلم را حس می‌کنم. گویی درختان باغ من از زینت و زیبایی خالی شده‌اند و شادابی گل‌هایی که روزی در گلخانه‌ام بودند، دیگر در دسترسم نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.