|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از مشکلات و نگرانیهایی که ناشی از صدای نعرههای یک دخترک است صحبت میکند. او به بدبختی و تنگدستی اشاره میکند و بیان میکند که این مسایل باعث از دست رفتن صبر و آرامش او شده و ذهنش را درگیر کرده است. به طور کلی، احساس ناامیدی و فشار روانی در این اشعار به وضوح مشهود است.
هوش مصنوعی: این دخترک پرجنب و جوش با فریادهایش، ذهن من را به شدت مشوش میکند.
هوش مصنوعی: ثروت و دارایی نبوده، اما از بخت بد، خانه پر از دختران و پسران است.
هوش مصنوعی: صبرم را از من گرفتند و در میان حرف و حدیثها گم شد، و فکرم را نیز با سوالات و تردیدهای بیپایان فرسوده کردند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
خاک به فرمان تو دارد سکون
قبه خضرا تو کنی بیستون
و صف نه زان گو نه شد از دل برون
کان دیگری را به دل آید که چون
خیمه زربفت سما بی ستون
بر سر عالم کند او سرنگون
ساخت چو صنعش قلم از «کاف » و «نون »
شد به هزاران رقمش رهنمون
نقش کن لوح درون و برون
صنعتش از تهمت آلت مصون
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.