دعوی به سر زبان خود وابستی
در خانه هزار بت، یکی نشکستی
گویی به یکی قول شهادت رستم
فردات کند خمار، کامشب مستی
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
دعوی به سر زبان خود وابستی
در خانه هزار بت، یکی نشکستی
گویی به یکی قول شهادت رستم
فردات کند خمار، کامشب مستی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به وضعیت انسان‌ها و وابستگی‌های زبانی اشاره می‌کند. او می‌گوید که در خانه‌اش با وجود هزاران بت، هنوز هیچ‌یک را نشکسته است و این نشان‌دهنده ناتوانی یا عدم عمل‌کردن به وعده‌هاست. همچنین او به شهادت رستم، قهرمان افسانه‌ای اشاره می‌کند و می‌گوید که شب را در حال مستی و غفلت سپری می‌کند، گویی فردای آن روز هیچ عواقبی ندارد. در کل، این اشعار به تنهایی، سردرگمی و بی‌عملی انسان را به تصویر می‌کشند.
هوش مصنوعی: ادعای تو تنها در حرف است، در حالی که در زندگی‌ات surrounded by countless idols هستی و حتی یکی از آنها را هم نشکسته‌ای.
هوش مصنوعی: انگار که کسی وعده دهد که رستم در آینده به شهادت می‌رسد، امشب نشئه و سرمست هستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
اندر شکنِ زلف، مرا بشکستی
وندر بندش، دلِ مرا دربستی
گویی که: «رسول، نزدِ من چفرستی؟»
دل باز فرست کز رسولم رَستی
عهدی به سر زبان خود بربستی
صد خانه پر از بتان یکی نشکستی
تو پنداری به یک شهادت رستی
فردات کند خمار کاکنون مستی
قولی بسر زبان خود بربستی
صد خانه پر از بتان یکی نشکستی
گفتی که بیک قول شهادت رستم
فردات کند خمار کامشب مستی
شیخی به زنی فاحشه گفتا: مستی.
هر لحظه به دام دگری پابستی؛
گفتا؛ شیخا، هر آن‌چه گویی هستم،
آیا تو چنان‌که می‌نمایی هستی؟
دوش ارنه وقارت به زمین پیوستی
فریاد و دعایت به زمین کی بستی
ور حلم تو بر دامن او ننشستی
از زلزله سقف آسمان بشکستی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.