آن یکی دیوانه در بغداد شد
یک دکان پر شیشه دید او شاد شد
برگرفت آنگاه سنگی ده بدست
وآن همه شیشه بیک ساعت شکست
صدهزاران شیشه میشد سرنگون
پس طراق و طمطراق آمد برون
مرد سودائی که آن سوداش کرد
از پسش خندید و بس صفراش کرد
آن یکی گفتش که ای شوریده مرد
این چرا کردی و هرگز این که کرد
سود اوبر باد دادی این زمان
مرد را درویش کردی زین زیان
گفت من دیوانهٔ بس سرکشم
وین طراق و طمطراق آید خوشم
چون خوشم این آمد اینم هست کار
با زیانم نیست یا با سود کار
در حقیقت زین همه طاق ورواق
نیست کس آگاه جز از طمطراق
هیچکس از سر کار آگاه نیست
زانکه آنجا هیچکس را راه نیست
نیست کس را از حقیقت آگهی
جمله میمیرند بادستی تهی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، فردی دیوانه در بغداد مشاهده می‌کند که دکان پر شیشه‌ای را می‌بیند و خوشحال می‌شود. او سپس با پرتاب سنگ به شیشه‌ها، همه را می‌شکند و به نوعی شادی و سرخوشی به خرج می‌دهد. دیگران به او انتقاد می‌کنند که چرا این کار را انجام داده و او را متوجه زیانی که به دیگران زده می‌کنند. اما او در جواب می‌گوید که خوشحالی او مهم‌تر است و به این کارش ادامه می‌دهد بدون این که به عواقب آن فکر کند. در نهایت، شاعر به این نتیجه می‌رسد که در زندگی، هیچ کس از واقعیت آگاه نیست و همه در دنیای خود غرق‌اند.
هوش مصنوعی: یک دیوانه در بغداد دکان پر از شیشه‌ای را دید و از دیدن آن خوشحال شد.
هوش مصنوعی: او سپس سنگی را به دست گرفت و در یک لحظه تمام شیشه‌ها را خرد کرد.
هوش مصنوعی: صدها هزار شیشه می‌توانست بشکند، اما صدای شکست و به هم خوردن آنها باعث شد که این صدا به گوش بیاید.
هوش مصنوعی: مرد دیوانه‌ای که به آرزوی خود رسید، دیگران از او قهری کردند و او را ترک کردند.
هوش مصنوعی: یک نفر به دیگری می‌گوید: ای مرد دیوانه، چرا چنین کاری کردی و هرگز نمی‌دانی که چه بر سر خود آوردی؟
هوش مصنوعی: این زمان تو به باد بردی که سودی نداشت و مرد را فقیر و بی‌مایه کردی به خاطر این ضرر.
هوش مصنوعی: گفت من دیوانه‌ای هستم که بسیار سرکش و پرشورم، و این طرب و سرصدایی که می‌آید، مرا خوشحال می‌کند.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که من از این وضع راضی هستم و برایم فرقی نمی‌کند که این کار به نفع من باشد یا به ضرر من، زیرا خودِ این وضعیت برایم خوشایند است.
هوش مصنوعی: در واقع، هیچکس از تمام زرق و برق و زیبایی‌های این دنیا آگاه نیست، جز آنهایی که به خودنمایی و ظاهر اهمیت می‌دهند.
هوش مصنوعی: هیچکس از حقیقت کار و وضعیت آگاه نیست، زیرا در آن مکان هیچکس اجازه ورود و آگاهی ندارد.
هوش مصنوعی: هیچ کس از واقعیت آگاه نیست و همه در نهایت با دستانی خالی میمیرند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.