|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر از درگیری داخلی خود سخن می‌گوید. او اگرچه ممکن است در اوج چالش‌ها و مشکلاتی مانند هزاران شیطان و نیروی منفی قرار بگیرد، اما مهمترین دشواری برایش وابستگی به خود و نفس خویش است. او از خدا می‌خواهد که او را نجات دهد، زیرا احساس می‌کند که در این ناخودآگاهی و سرگردانی دچار درماندگی شده است و نمی‌خواهد همچنان در چنبره‌ی خود باقی بماند.
هوش مصنوعی: هرچقدر هم که در دنیای تاریکی و بدی قرار بگیرم، باز هم این وضعیت بهتر از آن است که خودم را فراموش کنم و به ذات واقعی‌ام پشت کنم.
هوش مصنوعی: مرا از مشکل و ناراحتی خود رها کن، چون در این شرایط درمانده و گیر کرده‌ام. خواهش می‌کنم به حال خودم رهایم نکن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.