هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به انسانی اشاره می‌کند که بی‌دلیل از خداوند درخواست کمک می‌کند و در پی گشوده شدن درهایی به سوی خیر و راهیابی است. اما رابعه، که به نوعی نماد آگاهی و حقیقت است، به او یادآوری می‌کند که دروازه‌های بسته‌ای وجود ندارد و انسان باید خود را از غفلت بیدار کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به انسانی اشاره می‌کند که بی‌دلیل از خداوند درخواست کمک می‌کند و در پی گشوده شدن درهایی به سوی خیر و راهیابی است. اما رابعه، که به نوعی نماد آگاهی و حقیقت است، به او یادآوری می‌کند که دروازه‌های بسته‌ای وجود ندارد و انسان باید خود را از غفلت بیدار کند.
هوش مصنوعی: شخص ناامیدانه و بی‌خودانه از خدا می‌خواهد که درهای رحمت و نعمت را به روی او بگشاید.
هوش مصنوعی: رابعه در آنجا نشسته بود و به کسی گفت: ای نادان، کی این در بسته بود؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه
شب زمستان بود، کپی سرد یافت
کرمکی شبتاب ناگاهی بتافت
کپیان آتش همی پنداشتند
پشتهٔ هیزم برو بر داشتند
ما کلف الله نفسا فوق طاقتها
ولا تجود ید الا بما تجد
تا سنائی کیست کاید بر درت
مجد کو تا گویدش کز راه برد
نام او می‌دان و نقشش را مبین
[...]
دست تو بر هشت جنت مطلق است
بر سر هفتم فلک پای تو باد
پند آن پیر مغان یاد آورید
بانگ مرغ زند خوان یاد آورید
دجله دجله تا خط بغداد جام
می دهید و از کیان یاد آورد
خفتگان را در صبوح آگه کنید
[...]
خلق ترسند از تو من ترسم ز خود
کز تو نیکو دیده‌ام از خویش بد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.