پیش جمع آمد همای سایه بخش
خسروان را ظل او سرمایه بخش
زان همای بس همایون آمد او
کز همه در همت افزون آمد او
گفت ای پرندگان بحر و بر
من نیم مرغی چو مرغان دگر
همت عالیم در کار آمدست
عزلت از خلقم پدیدار آمدست
نفس سگ را خوار دارم لاجرم
عزت از من یافت افریدون و جم
پادشاهان سایه پرورد مناند
بس گدای طبع نی مرد مناند
نفس سگ را استخوانی میدهم
روح را زین سگ امانی میدهم
نفس را چون استخوان دادم مدام
جان من زان یافت این عالی مقام
آنک شه خیزد ز ظل پر او
چون توان پیچید سر از فر او
جمله را در پر او باید نشست
تا ز ظلش ذرهای آید به دست
کی شود سیمرغ سرکش یار من
بس بود خسرو نشانی کار من
هدهدش گفت ای غرورت کرده بند
سایه در چین، بیش از این برخود مخند
نیستت خسرو نشانی این زمان
همچو سگ با استخوانی این زمان
خسروان را کاشکی ننشانیی
خویش را از استخوان برهانیی
من گرفتم خود که شاهان جهان
جمله از ظل تو خیزند این زمان
لیک فردا در بلا عمر دراز
جمله از شاهی خود مانند باز
سایهٔ تو گر ندیدی شهریار
در بلا کی ماندی روز شمار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این متن، سخن از همای (پرندهای سمبلیک) است که به خسروان (شاهان) سایه و پشتیبانی میدهد. او خود را از دیگر پرندگان ممتاز میداند و به همت بلند و عزلت خود اشاره میکند. او تصریح میکند که عزت و مقام شاهان از سایه او ناشی شده و برتری او بر دیگران را نتیجه تلاشهایش میداند.
هدهد نیز به خسرو میگوید که غرور او باعث شده خود را بیش از حد بزرگ ببیند و یادآوری میکند که حتی شاهان نیز از سایهی او نشأت گرفتهاند و در پایان روز در برابر بلا و آزمونهای زمان قرار میگیرند.
به طور کلی، متن به تمایز و برتری همای سایهدار و هشدار به arrogance انسانها در مقابل قدرت و مقام اشاره دارد.
هوش مصنوعی: به نزد همگان آمد، سایهای که بخشنده است و مانند سایه خسروان، حمایت و پشتیبانی فراهم میکند.
هوش مصنوعی: پرنده ای بزرگ و خوشبخت به ما رسید که از همه در تلاش و اراده برتر است.
هوش مصنوعی: ای پرندگان دریا و زمین، من همچون دیگر پرندگان، فقط یک مرغ هستم و از شما جدا نیستم.
هوش مصنوعی: خواست و ارادهی بلند من در کارها جلوهگر شده و کنارهگیری من از مردم به وضوح نمایان شده است.
هوش مصنوعی: من سگ را پست و بیارزش میشمارم، بنابراین افریدون و جم به خاطر من به عظمت و احترام دست پیدا کردند.
هوش مصنوعی: پادشاهان به مانند سایههایی هستند که من را حمایت میکنند، اما من از نظر روحی و طبع، انسانی گدا و بینوا هستم.
هوش مصنوعی: به سگ استخوانی میدهم و از او درخواست میکنم که روح را به من بسپارد.
هوش مصنوعی: من همیشه نفس و جان خود را به سختی و استقامت بخشیدم، به همین دلیل به این جایگاه والای روحانی رسیدم.
هوش مصنوعی: بنگر که فرمانروای بزرگ از سایهاش بیرون میآید، چگونه میشود که کسی بتواند از زیر سلطنت او سرش را برگرداند؟
هوش مصنوعی: برای دستیابی به نعمتها و برکات الهی، باید در پناه و حمایت او قرار بگیریم تا حتی کمترین خیر و برکت از سایه او به ما برسد.
هوش مصنوعی: کی میتواند آن پرنده افسانهای که سمبل آزادی و قدرت است، دوست من شود؟ من تنها به یاد خسرو، که نماد قدرت و دلیری است، میافتم.
هوش مصنوعی: هدهد به او گفت: ای غرور، تو در چین لباس سایهدار بر تن کردهای، دیگر به خود نخواهی خندید.
هوش مصنوعی: هیچ نشانی از خسرو در این زمان وجود ندارد، در حال حاضر مانند سگی هستی که به دنبال استخوانی میگردد.
هوش مصنوعی: کاش میتوانستی شاهان را بر آن میداشتی که خود را از زنجیرهای وابستگی رها کنند.
هوش مصنوعی: من درک کردم که همهی پادشاهان جهان در حال حاضر از سایهی تو سرچشمه میگیرند.
هوش مصنوعی: اما فردا در سختی، عمر طولانی همچون پرندهای خواهد بود که از سلطنت خود بهرهمند است.
هوش مصنوعی: اگر در گرفتاریها سایهٔ تو را نمیدیدم، ای شهریار، روزهایم چطور سپری میشد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.