در کنج اعتکاف دلی بردبار کو
بر گنج عشق جان کسی کامگار کو
اندر میان صفه‌نشینان خانقاه
یک صوفی محقق پرهیزگار کو
در پیشگاه مسجد و در کنج صومعه
یک پیر کار دیده و یک مرد کار کو
در حلقهٔ سماع که دریای حالت است
بر آتش سماع دلی بی‌قرار کو
در رقص و در سماع ز هستی فنا شده
اندر هوای دوست دلی ذره‌وار کو
خالص برای لله ازین ژنده جامگان
بی زرق و بی نفاق یکی خرقه‌دار کو
مردان مرد و راه‌نمایان روزگار
زین پیش بوده‌اند درین روزگار کو
در وادی محبت و صحرای معرفت
مردی تمام پاک رو و اختیار کو
اندر صف مجاهده یک تن ز سروران
بر مرکب توکل و تقوی سوار کو
سرگشته مانده‌ایم درین راه بی کران
وز سابقان پیشرو آخر غبار کو
عطار سوی گوهر آن بحر موج زن
جز در درون سینه تورا رهگذار کو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف حال و هوای معنوی و جستجوی محبت و معرفت می‌پردازد. شاعر به دنبال افرادی است که در راه عشق و عرفان هستند؛ صوفیانی حقیقت‌جو و پرهیزگار، پیرانی کارآزموده و مردانی با ایمان و نیکوکار. او از جامعه می‌خواهد که در مراسم سماع به صداقت و عشق واقعی دست یابند و در پی یافتن راهنمایانی باشد که در مسیر محبت و معرفت هدایت کنند. در نهایت، شاعر به جستجوی درونی برای یافتن حقیقت و نور معرفت از طریق خود فرد اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: در گوشه‌ای از عبادت و انزوا، دلی آرام و صبور وجود دارد که با عشق به جان کسی که خوشبخت و موفق است، پیوند دارد.
هوش مصنوعی: در بین افرادی که در خانقاه نشسته‌اند، یک صوفی دانشمند و پرهیزگار وجود دارد.
هوش مصنوعی: در کنار مسجد و در گوشه صومعه، یک فرد با تجربه و زحمتکش وجود دارد.
هوش مصنوعی: در جمعی که به ذکر و شوق می‌پردازند، جانی دل‌تنگ و ناآرام به دنبال روشنایی و شوری است.
هوش مصنوعی: در حال رقص و شادی، از وجود خود را فراموش کرده‌ام. در عشق دوست، دلی مانند ذره‌ای کوچک بگردم.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که از افرادی که ظاهری جذاب ندارند و دروغ و نفاق در آنها نیست، کسی را می‌خواهیم که به‌طور حقیقی و خالص برای خداوند زندگی کند و خرقه‌ای بر تن دارد که نشان از روحانیت اوست.
هوش مصنوعی: مردان بزرگ و والامقام و رهبران زمانه در گذشته وجود داشته‌اند، اما اکنون در این دوران، آنها کجا هستند؟
هوش مصنوعی: در دنیای عشق و در گستره دانش، مردی کاملاً پاک و با اراده وجود دارد.
هوش مصنوعی: در میدان مبارزه، یکی از بزرگان بر اسب توکل و تقوا سوار شده است. کجاست او؟
هوش مصنوعی: ما در این مسیر بی‌پایان سرگشته و گیج مانده‌ایم و از گذشتگان پیشتاز، تنها نشانه‌ای از غبار باقی مانده است.
هوش مصنوعی: عطار از تو می‌خواهد که به عمق وجود خود نگاهی کنی و گوهر واقعی‌ات را در دل و درونت پیدا کنی، زیرا تنها در آنجا است که می‌توانی به حقیقت دست یابی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شهذی است پر ز حسرت و غم، شهریار کو
کاری است بس خراب، خداوندگار کو
هفت اختر و چهار گوهر در مصیبت‌اند
وا حسرتا خلاصه هفت و چهار کو
شاهی که از لطافت و پاکی همی نشست
[...]
نور دو چشمم آن در دریا تبار کو؟
او رفت و من روان ز پیش یادگار کو؟
از سلک نظم عترت من انتظام یافت
همزاد گوهر سخن آبدار کو؟
چرخم به نسیه ریزه خوان هم نمی دهم
[...]
یک صافدل در انجمن روزگار کو؟
عالم گرفت تیرگی آیینه دار کو؟
هر جا که هست صاف ضمیری شکسته است
آیینه درست درین زنگبار کو؟
چون ریگ، تشنه اند حریفان به خون هم
[...]
آمد بهار و فیض نسیم بهار کو
گل کرد داغ بر جگر و لاله زار کو
ای بوی پیرهن چه خبر از عزیز مصر
ای آهوی خطا نفس مشکبار کو
ای کوهکن ز کوهکنی چیست حاصلت
[...]
کام دلی به عالم ناپایدار کو؟
گیرم که زِه کنیم کمان را شکار کو؟
سودای عشق دست و دل از کار برده است
دستی که واکند گره از زلف یار کو
مست گذاره است درین بزم هر که هست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.