ما مرد کلیسیا و زناریم
گبری کهنیم و نام برداریم
دریوزه گران شهر گبرانیم
شش‌پنج‌زنان کوی خماریم
با جملهٔ مفسدان به تصدیقیم
با جملهٔ زاهدان به انکاریم
در فسق و قمار پیر و استادیم
در دیر مغان مغی به هنجاریم
تسبیح و ردا نمی‌خریم الحق
سالوس و نفاق را خریداریم
در گلخن تیره سر فرو برده
گاهی مستیم و گاه هشیاریم
واندر ره تایبان نامعلوم
گاهی عوریم و گاه عیاریم
با وسوسه‌های نفس شیطانی
در حضرت حق چه مرد اسراریم
اندر صف دین حضور چون یابیم
کاندر کف نفس خود گرفتاریم
این خود همه رفت عیب ما امروز
این است که دوست دوست می‌داریم
دیری است که اوست آرزوی ما
بی او به بهشت سر فرو ناریم
گر جملهٔ ما به دوزخ اندازد
او به داند اگر سزاواریم
بی یار دمی چو زنده نتوان بود
در دوزخ و در بهشت با یاریم
بی او چو نه‌ایم هرچه باداباد
جز یار ز هرچه هست بیزاریم
در راه یگانگی و مشغولی
فارغ ز دو کون همچو عطاریم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این متن، شاعر به توصیف حال و احوال خود و دیگران می‌پردازد. او خود را و دیگران را افرادی معرفی می‌کند که به گناهان و فساد مشهورند، اما در عین حال به دو دسته تقسیم می‌شوند: مفسدان و زاهدان. شاعر از شرایط متضاد زندگی خود سخن می‌گوید، جایی که گاهی در حال مستی هستند و گاهی هشیار، و با نفس و وسوسه‌های شیطانی دست به گریبانند.
او تأکید می‌کند که عشق حقیقی به دوست، که اشاره به معشوق الهی دارد، محور زندگی‌اش است و بدون او زندگی بی‌معناست. حتی اگر به دوزخ بروند، او را سزاوار می‌دانند و با او در بهشت و دوزخ هم‌نشین هستند. در نهایت، شاعر به یگانگی و گوشه‌نشینی اشاره می‌کند که زندگی را از قید و بند‌های مادی آزاد کرده است.
هوش مصنوعی: ما مردان کلیسا و زناریم، به نوعی به آیین کهن زرتشتی وابسته‌ایم و نامی از آن نیز داریم.
هوش مصنوعی: ما در این شهر مانند درویشانی هستیم که به دنبال گدایی و کمک دیگران می‌گردند، و در کوی عاشقان و مست‌ها، روزگار می‌گذرانیم.
هوش مصنوعی: ما به همه مفسدان اعتراف داریم و آنها را تایید می‌کنیم، ولی در برابر زاهدان و پرهیزگاران، چیزی را انکار می‌کنیم.
هوش مصنوعی: ما در گناه و قمار تجربه‌ای داریم و در جمع دوستان ماغن، رفتارمان به‌خوبی است.
هوش مصنوعی: ما تسبیح و لباس روحانی نمی‌خریم، بلکه در حقیقت، به دنبال ظاهر سازی و دورویی هستیم.
هوش مصنوعی: گاهی در مکان‌های تاریک و خفقان‌آور، دچار حالتی مستی می‌شویم و گاهی هم در حالتی هشیار و آگاهیم.
هوش مصنوعی: در مسیر جستجوی حقیقت و معرفت، گاهی با چشمانی بسته و نادان به پیش می‌رویم و گاهی با دقت و توانایی بیشتری حرکت می‌کنیم.
هوش مصنوعی: با وسوسه‌های نفس و شیطانی، در مقابل حق چه کسی از اسرار را می‌داند.
هوش مصنوعی: وقتی در صف دین کنار هم می‌ایستیم، متوجه می‌شویم که در واقع در دام نفس خود گرفتار شده‌ایم.
هوش مصنوعی: امروز عیب ما این است که همیشه در عشق ورزیدن به دوستان خود، دقت و توجه لازم را نداریم.
هوش مصنوعی: سال‌هاست که او آرزوی ماست و بدون او، حتی حاضر نیستیم به بهشت هم سر بزنیم.
هوش مصنوعی: اگر همه ما را به جهنم بیندازد، او می‌داند که آیا ما سزاوار این punishment هستیم یا نه.
هوش مصنوعی: بی‌یار، حتی لحظه‌ای نمی‌توان زنده ماند؛ در دوزخ و بهشت هم با یار زندگی معنا دارد.
هوش مصنوعی: ما بدون او هیچ نیستیم و هرچه اتفاق بیفتد برایمان اهمیتی ندارد. جز عشق او، از هر چیزی دیگر بیزاریم.
هوش مصنوعی: در مسیر وحدت و تلاش برای یکدلی، مانند عطار، از امور دنیوی و دوگانگی‌ها رهایی یافته‌ایم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
ما متقیان توبه کاریم
در شوره حبوب توبه کاریم
هر هفته به شیوه ای و شکلی
طوفانی و فتنه ای برآریم
گه حلقه ی کعبه ی مناجات
[...]
ما عاشق چشم مست یاریم
آشفتهٔ زلف بیقراریم
سرمست می الست عشقیم
شوریدهٔ چشم پر خماریم
آئینهٔ روشن ضمیریم
[...]
ما مست و خراب چشم یاریم
آشفته زلف آن نگاریم
از روی نگار همچو مویش
سودا زدگان بیقراریم
چون چشم خوشش همیشه مستیم
[...]
ما مست شراب وصل یاریم
وز هر دو جهان خبر نداریم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.