مسلمانان من آن گبرم که دین را خوار میدارم
مسلمانم همی خوانند و من زنار میدارم
طریق صوفیان ورزم، ولیکن از صفا دورم
صفا کی باشدم چون من سر خمار میدارم
ببستم خانقه را در، در میخانه بگشودم
ز می من فخر میگیرم ز مسجد عار میدارم
چو یار اندر خرابات است من اندر کعبه چون باشم
خراباتی صفت خود را ز بهر یار میدارم
به گرد کوی او هر شب بدان امید چون عطار
مگر بنوازدم یاری خروش زار میدارم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر از شاعر ایرانی، عطار نیشابوری، بیانگر احساسات و تضادهای عمیق در دین و عرفان است. شاعر خود را به عنوان شخصی معرفی میکند که دین را نادیده میگیرد و به دنبال حقیقت در میخانه و خرابات است. او نگرش صوفیانه خود را مطرح میکند و به جای رفتن به مسجد، در جستجوی یار در کوی محبوبش است. در این مسیر، او به شراب و حالوهوای عاشقانه اشاره میکند و از پذیرش عرفان واقعی، که ممکن است در مکانهای سنتی دینی مانند مسجد پیدا نشود، سخن میگوید. شعر به وضوح نشاندهنده تضاد میان عرفان و دینداری سنتی است و جستجوی عمیقتر برای عشق و حقیقت را در بر دارد.
هوش مصنوعی: من کسی هستم که دین را بیارزش میدانم و با اینکه مرا مسلمان میخوانند، اما نشانهای غیرمسلمانی بر خود دارم.
هوش مصنوعی: من در مسیر صوفیان و جنگجویان قرار دارم، اما از پاکی و صفای درون دور هستم. چطور میتوانم پاک باشم در حالی که حالت مستی و غمگینی را دارم؟
هوش مصنوعی: من در خانقاه را بستم و در میخانه را باز کردم، از نوشیدن می به خود میبالم و از مسجد خجالت میکشم.
هوش مصنوعی: وقتی محبوب در میخانه است، من چگونه میتوانم در کعبه باشم؟ خودم را به خاطر محبوب حفظ میکنم.
هوش مصنوعی: هر شب به دور کوی او میچرخم و امیدوارم که شاید مانند عطار، دلنواز یاری را به سویم جلب کنم و از شدت اندوه ناله سر دهم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.