دل ز جان برگیر تا راهت دهند
ملک دو عالم به یک آهت دهند
چون تو برگیری دل از جان مردوار
آنچه می‌جویی هم آنگاهت دهند
گر بسوزی تا سحر هر شب چو شمع
تحفه از نقد سحرگاهت دهند
گر گدای آستان او شوی
هر زمانی ملک صد شاهت دهند
گر بود آگاه جانت را جز او
گوش مال جان به ناگاهت دهند
لذت دنیی اگر زهرت شود
شربت خاصان درگاهت دهند
تا نگردی بی نشان از هر دو کون
کی نشان آن حرم گاهت دهند
چون به تاریکی در است آب حیات
گنج وحدت در بن چاهت دهند
چون سپیدی تفرقه است اندر رهش
در سیاهی راه کوتاهت دهند
بی‌سواد فقر تاریک است راه
گر هزاران روی چون ماهت دهند
چون درون دل شد از فقرت سیاه
ره برون زین سبز خرگاهت دهند
در سواد اعظم فقر است آنک
نقطهٔ کلی به اکراهت دهند
ای فرید اینجا چو کوهی صبر کن
تا ازین خرمن یکی کاهت دهند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به اهمیت دل و جان انسان اشاره دارد و می‌گوید که اگر انسان دل را از جان خود بگیرد و به عشق و طلب چیزی واقعی بپردازد، می‌تواند به نعمت‌ها و پاداش‌های بزرگی دست یابد. شاعر تأکید می‌کند که سوز و فراق و خلوص نیت در طلب محبوب، راه رسیدن به آنچه در جستجویش هست را هموار می‌کند. همچنین، اشاره شده که مشکلات و فقر هیچگاه نباید مانع پیشرفت و رسیدن به اهداف عالی شود. در نهایت، شاعر به صبر و تحمل در برابر سختی‌ها اشاره می‌کند و آن را برای رسیدن به هدف‌های بزرگ ضروری می‌داند.
هوش مصنوعی: دل خود را از جان جدا کن تا راهیابی به ملکوت دو جهان با یک آه تو ممکن شود.
هوش مصنوعی: وقتی که تو با تمام وجود از دل مردانگی و استقامت دست برداری، آنچه را که به دنبالش هستی به تو خواهند داد.
هوش مصنوعی: اگر هر شب مانند شمع بسوزی و تا صبح بمانی، صبحگاهان به تو پاداشی از الطاف زندگی خواهند داد.
هوش مصنوعی: اگر هر لحظه به درگاه او بخوانی و درخواست کنی، ملک و مال بسیاری به تو عطا خواهند کرد.
هوش مصنوعی: اگر جانت از حقیقت آگاه باشد، غیر از او به هیچ چیز گوش نده و به ناگاه به تو اطلاع می‌دهند.
هوش مصنوعی: اگر لذت‌های دنیوی به زهر تبدیل شوند، باز هم برای خاصان درگاه تو شربت گوارا فراهم می‌کنند.
هوش مصنوعی: تا زمانی که از هر دو جهان بی‌نشان نشوی، کسی به تو نشانی از آن مکان مقدس نمی‌دهد.
هوش مصنوعی: زمانی که در تاریکی قرار داری، آب حیات و گنج وحدت را به تو می‌دهند که در عمق وجودت نهفته است.
هوش مصنوعی: وقتی که روشنی و تفاوت‌ها در مسیری وجود دارد، در تاریکی به تو کمک می‌کنند تا راه را سریع‌تر طی کنی.
هوش مصنوعی: سواد نیافتن باعث می‌شود که انسان در فقر و تنگدستی به سر ببرد، حتی اگر هزاران فرصت و امکانات مانند نور ماه به او داده شود.
هوش مصنوعی: وقتی دل از غم و فقر پر شود، دیگر هیچ راهی برای خروج وجود ندارد، اما می‌توانند تو را از این وضعیت نجات دهند و به جایی پر از سرسبزی و آرامش ببرند.
هوش مصنوعی: در میان جمعیت زیادی از افراد، فقر و بی‌پولی وجود دارد و افراد به زحمت و با اکراه باید به نقاط مشترک یا موضوعات کلی روی بیاورند.
هوش مصنوعی: ای فرید، در اینجا مثل کوهی صبر داشته باش تا از این انبار، حتی یک کاه به تو بدهند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
مرد همت باش تا راهت دهند
هر زمانی ملک صد شاهت دهند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.