دل نظر بر روی آن شمع جهان می‌افکند
تن به جای خرقه چون پروانه جان می‌افکند
گر بود غوغای عشقش بر کنار عالمی
دل ز شوقش خویشتن را در میان می‌افکند
زلف او صد توبه را در یک نفس می‌بشکند
چشم او صد صید را در یک زمان می‌افکند
طرهٔ مشکینش تابی در فلک می‌آورد
پستهٔ شیرینش شوری در جهان می‌افکند
سبز پوشان فلک ماه زمینش خوانده‌اند
زانکه رویش غلغلی در آسمان می‌افکند
تا ابد کامش ز شیرینی نگردد تلخ و تیز
هر که نام آن شکر لب بر زبان می‌افکند
ترکم آن دارد سر آن چون ندارد چون کنم
هندوی خود را چنین در پا از آن می‌افکند
همچو دف حلقه به گوش او شدم با این همه
بر تنم چون چنگ هر رگ در فغان می‌افکند
گاهگاهی گویدم هستم یقین من زان تو
لاجرم عطار را اندر گمان می‌افکند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این غزل به زیبایی و جذابیت معشوق اشاره می‌کند و توصیفاتی از عشق و شوق خود دارد. او می‌گوید که دلش به مانند پروانه در برابر نور شمع وجود معشوق می‌افکند و از شدت عشق، وجود خود را در دل دنیا گم می‌کند. زلف و چشمان معشوق تاثیر زیادی بر دیگران دارند و زیبایی او مانند ماه در آسمان می‌درخشد. همچنین هر کس نام او را به زبان براند، از شیرینی عشق او بهره‌مند می‌شود. شاعر در انتها به خودشناسی و تأثیر عمیق عشقش اشاره می‌کند که او را به گمان و وسوسه می‌اندازد.
هوش مصنوعی: دل به تماشا و ستایش زیبایی آن شمع عالم می‌پردازد و تن خود را مانند پروانه‌ای به آتش عشق و شوق می‌سپارد.
هوش مصنوعی: اگر شور و شوق عشقش در دنیا بیداد کند، دل از شادی و اشتیاقش خود را در میان همه چیز می‌اندازد.
هوش مصنوعی: زلف او باعث می‌شود که صد توبه در یک لحظه شکسته شود، و چشم او قادر است که در یک زمان صد نفر را به دام بیندازد.
هوش مصنوعی: موهای سیاهش همچون قابی افراشته در آسمان جلوه‌گری می‌کند و دانه‌های شیرینش شور و هیجان را در دنیا پراکنده می‌سازد.
هوش مصنوعی: بر کسانی که در آسمان زندگی می‌کنند، زمین به صورت زیبا و درخشان پیام آورده است، زیرا چهره‌ی او نور و شور و هیاهویی در آسمان به وجود می‌آورد.
هوش مصنوعی: هر کسی که نام آن شکر را بر زبان بیاورد، همیشه از شیرینی آن بی‌نصیب نخواهد ماند و طعم تلخی و تیزی را تجربه نخواهد کرد.
هوش مصنوعی: مرا از عشق و محبت یار خود رها کرده و به فکر جدایی افتاده‌ام؛ حالا که او از من فاصله گرفته، نمی‌دانم چگونه باید با این درد کنار بیایم.
هوش مصنوعی: مانند دفی که در گوش او آوایی دل‌نشین دارد، من نیز به او نزدیک شدم، اما در عین حال، هر رگ از بدنم مانند چنگی ناله‌سر می‌دهد و در اندوه و فریاد است.
هوش مصنوعی: گاهی اوقات به خودم می‌گویم که از وجود تو یقین دارم، اما این یقین باعث می‌شود که عطار در اشتباه بیفتد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.