هر آن دردی که دلدارم فرستد
شفای جان بیمارم فرستد
چو درمان است درد او دلم را
سزد گر درد بسیارم فرستد
اگر بی او دمی از دل برآرم
که داند تا چه تیمارم فرستد
وگر در عشق او از جان برآیم
هزاران جان به ایثارم فرستد
وگر در جویم از دریای وصلش
به دریا در نگونسارم فرستد
وگر از راز او رمزی بگویم
ز غیرت بر سر دارم فرستد
چو در دیرم دمی حاضر نبیند
ز مسجد سوی خمارم فرستد
چو دام زرق بیند در برم دلق
بسوزد دلق و زنارم فرستد
چو گبر نفس بیند در نهادم
به آتشگاه کفارم فرستد
به دیرم درکشد تا مست گردم
به صد عبرت به بازارم فرستد
چو بی کارم کند از کار عالم
پس آنگه از پی کارم فرستد
چو در خدمت چنان گردم که باید
به خلوت پیش عطارم فرستد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره احساس عمیق عاشقانه و دردهای ناشی از دوری و فراق است. شاعر می‌گوید که اگر دلدارش برای او دردی بفرستد، او را شفا خواهد داد و این درد برایش ارزشمندتر از درمان است. او بیان می‌کند که اگر بدون دلدارش حتی لحظه‌ای از دل برآید، ممکن است عذابی بر او وارد شود که فقط عشق می‌تواند تحمل کند. همچنین شاعر از علاقه‌اش به وصال و راز عشق می‌گوید و گله می‌کند که دوری از محبوبش او را به درد و رنج می‌اندازد. در نهایت، او به این نتیجه می‌رسد که در عشق و خدمت به محبوبش، حتی اگر دچار مشکلات و سختی‌ها شود، همچنان ادامه خواهد داد.
هوش مصنوعی: هر دردی که معشوقم برای من بفرستد، به دلم آرامش و شفا می‌دهد.
هوش مصنوعی: اگر دردی که او دارد، داروی دل من باشد، پس سزاوار است که او درد زیادی به من بفرستد.
هوش مصنوعی: اگر لحظه‌ای بدون او از دل شکوایه‌ای کنم، کسی نیست که بداند چه درد و غمی برایم به وجود می‌آورد.
هوش مصنوعی: اگر در عشق او جانم را فدای او کنم، هزاران جان دیگر را برای او تقدیم می‌کنم.
هوش مصنوعی: اگر در پی جستجوی وصل او باشم و در این راه به دریا فرستاده شوم، ناامید و خسته در دلم نشسته خواهد بود.
هوش مصنوعی: اگر از راز او چیزی بگویم، بر اثر غیرت او ممکن است مرا به دار بفرستد.
هوش مصنوعی: وقتی که در مکان عبادت لحظه‌ای حاضر نمی‌بیند، مرا به سوی میخانه می‌فرستد.
هوش مصنوعی: وقتی که نمایشی از فریب را در آغوش خود مشاهده کند، لباس چرمی من را می‌سوزاند و کمربندم را به سمت من پرتاب می‌کند.
هوش مصنوعی: وقتی که کافر به نفس خود نگاه کند، آن را به آتشگاه دشمنان می‌فرستد.
هوش مصنوعی: به میخانه می‌بردم تا مست شوم و با هزاران درس و عبرت، به بازار می‌فرستد.
هوش مصنوعی: وقتی بی‌کارم، دنیا از من غافل می‌شود و سپس به دنبال کار من می‌افتد.
هوش مصنوعی: وقتی به اندازه‌ای در خدمت و کارم پیشرفت کنم که شایسته باشد، او مرا به تنهایی پیش عطار می‌فرستد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.