مگر مردی ز مردان طلب‌کار
به گِردِ گورِ مردان گشت بسیار
شبی می‌گشت خوش خوش گرد خاکی
به گوشِ او رسید آواز پاکی
که تا کی گور مردان را پرستی؟
به گِردِ کار مردان گَرد و رستی
تو در بیچارگی اول قدم نه
وزان پس سر سوی خوان کرم نه
چو آن خوان کرم را برکشیدند
گنه کاران عاصی در رسیدند
چو خوان را پیش علیون نهادند
سر دربان ز در بیرون نهادند
چو دروان را ز در بیرون نهاده‌ست
هر آن کس را که باید در گشاده‌ست
اگر تو بی‌گناهی گر گنه‌کار
به خوان بنشین که سلطان می‌دهد بار
چون آن خوان کرم گسترده آمد
همه کردار بد ناکرده آمد
مشو ای عاصی‌ِ بیچاره نومید
که چون پیدا شود اشراق خورشید
اگر افتد به قصر پادشایی
هم افتد نیز بر کنج گدایی
کسی کاو برهنه است امروز در راه
در او بِه تابد آن خورشید درگاه
چو کار مخلصان آمد خطرناک
گنهکاران برند این گویْ چالاک
نبیند مرد خودبین پادشا را
انین المذنبین باید خدا را
درین ره نیست خودبینی خجسته
تنی لاغر دلی باید بخسته
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شخصی به جستجوی مردان موفق و بزرگ می‌پردازد و در کنار قبری از مردان هنرمند و ارزشمند می‌چرخد. او با شنیدن صدای آرامی متوجه می‌شود که بهتر است به جای پرستش گور مردان، به دنبال نعمت‌های الهی برود. او باید قدم اول را در قبول نیازمندی‌ها بردارد و سپس به‌یاد خداوند باشد.
وقتی نعمت‌های الهی به پیشکش می‌آید، حتی گنهکاران نیز می‌توانند از آن بهره‌مند شوند. در این خوان نعمت، گناهکاران و بی‌گناهان همه می‌توانند شرکت کنند، چون روشنایی و عنایت الهی برهمگان تابیده می‌شود. در نهایت، انسان باید از خودبینی دوری کند و در عمل و نیت خالص باشد، زیرا تنها در این صورت می‌تواند از رحمت خداوند بهره‌مند شود.
هوش مصنوعی: آیا هیچ مردی از میان طلبکاران در اطراف قبر مردان زیاد گشت و گذار کرده است؟
هوش مصنوعی: روزی در حال گشت و گذار بود که ناگهان صدای دل‌نواز و پاکی به گوشش رسید.
هوش مصنوعی: تا کی باید به پرستش گور مردان پرداخت؟ بهتر است دور و بر کارهای مردان بگردی و بیاموزی.
هوش مصنوعی: در سختی‌ها و مشکلات، اولین قدم را بردار و سپس با امید و درخواست، به سوی رزق و نعمت‌های الهی حرکت کن.
هوش مصنوعی: وقتی که سفره‌ی نعمت و کرامت را گستردند، گنهکاران و کسانی که از فرمان الهی سرپیچی کرده بودند، به آنجا آمدند.
هوش مصنوعی: وقتی خوان (غذا) را پیش مقام والایی گذاشتند، سر دربان آن را از در بیرون گذاشت.
هوش مصنوعی: هر کسی که لیاقت ورود به در را داشته باشد، در را به روی او باز خواهند کرد و او را به داخل راه می‌دهند، همان‌طور که زمانه نیز آنچه را که باید، به بیرون می‌فرستد.
هوش مصنوعی: اگر تو بی‌گناه هستی، حتی اگر دیگران گناهکار باشند، با آنها سر میز بنشین؛ زیرا که پادشاه بر آن است که بار گناه را بر دوش دیگران بگذارد.
هوش مصنوعی: وقتی سفره‌ی کرم خدا گسترده می‌شود، همه‌ی کارهای بد به فراموشی سپرده می‌شوند.
هوش مصنوعی: ای بیچاره‌ای که عصیان می‌کنی، ناامید مشو. زیرا زمانی که نور خورشید آغاز به تابیدن کند، همه چیز روشن می‌شود.
هوش مصنوعی: اگر کسی به مقام و ثروتی دست یابد، ممکن است در کنار آن به فقر و نیاز هم دچار شود.
هوش مصنوعی: کسی که امروز در مسیر زندگی خالی از هرگونه زینت و آرایش است، در واقع خورشید حقیقت و روشنایی را بر او می‌تاباند.
هوش مصنوعی: زمانی که کار مخلصان دشوار می‌شود، گنهکاران به سرعت از میدان خارج می‌شوند.
هوش مصنوعی: مرد خودبین هیچ‌گاه نمی‌تواند درک کند که پادشاه چه عذابی را تحمل می‌کند؛ چون او باید در برابر خداوند عذرخواهی کند.
هوش مصنوعی: در این مسیر، خودپسندی جایی ندارد و باید کسی با دل رنجیده و بدنی ضعیف، حاضر به تحمل سختی‌ها باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.