معاشران دغل صاف عشق می‌نوشند

به تک‌پرده اصحاب راز می‌کوشند

نه صاحبان نظر راست بینشی کامل

لباس عشق هوس‌پیشگان چه می‌پوشند

صبوصفت به فغان مدعی ولی عشاق

چو خم لبالب و در جوش صاف و خاموشند

به کیش اهل هوس کام‌جویی است روا

که عاشقان تو از یاد خود فراموشند

مده شراب به مستان عشق ای ساقی

که این گروه از آغاز مست و مدهوشند

ز هوشمندی خود ای حکیم مغروری

نه آن دو جادوی عیار رهزن هوشند

همه اسیر چو آشفته در خم مویی

کدام سلسله این قوم حلقه‌درگوشند

چه کم ز تو اگرت عیب‌جو بود منکر

تو آفتابی و این کوردیدگان موشند

تو شاه کشور معنی علی و مظهر حق

که بندگان تو با پادشاه هم‌دوشند