به نوشتهٔ عارف در دیوانش، این تصنیف سال ۱۳۲۶ ه. ق پس از مرگ شیدا در «ورود فاتحین ملت به طهران» ساخته شده است. موسی خان معروفی هم بعداً تنظیمی از این اثر صورت داد که کمابیش مبنای اجراهای بعدی قرار گرفت.
ای امان از فراقت، امان
مُردم از اشتیاقت، امان
از که گیرم سراغت، امان (امان امان امان امان)
مژده ای دل که جانان آمد
یوسف از چه به کنعان آمد
دور مشروطه خواهان آمد (امان امان امان امان)
عارف و عامی سر می نشستند
عهد محکم به ساقی بستند
پای خم توبه را بشکستند (امان امان امان امان)
چشم لیلی چو بر مجنون شد
دل ز دیدار او پر خون شد
خون شد از راه دل بیرون شد (امان امان امان امان)
شکرلله که هجران طی شد
دیده از روی او روشن شد
موسم عشرت و شادی شد (امان امان امان امان)
شکرلله که آزادی شد
مملکت رو به آبادی شد
موسم عشرت و شادی شد (امان امان امان امان)
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این تصنیف از عارف در دیوانش، پس از مرگ شیدا و در سال ۱۳۲۶ هجری قمری، در زمان ورود فاتحین به تهران ساخته شده است. موسی خان معروفی نیز به‌طور später این اثر را تنظیم کرده که مبنای اجراهای بعدی شد. شعر به اشتیاق و دلتنگی نسبت به معشوق می‌پردازد و با بیان حال و روز عاشقان، احوالات زمان مشروطه و شادی ناشی از آزادی و آبادانی کشور را منعکس می‌کند. در این تصنیف، فرازهایی از عشق، هجران و خوشحالی به مناسبت آزادی و سرزندگی کشور به وضوح دیده می‌شود.
هوش مصنوعی: به گفته عارف در دیوانش، این تصنیف در سال ۱۳۲۶ هجری قمری، پس از فوت شیدا، در موضوع «ورود فاتحین ملت به تهران» ایجاد شده است. همچنین، موسی خان معروفی بعداً این اثر را تنظیم کرد که اساس اجراهای بعدی قرار گرفت.
هوش مصنوعی: دوری تو برایم بسیار سخت است و از اشتیاق دیدنت نمی‌توانم تحمل کنم.
هوش مصنوعی: از که باید بپرسم که تو کجایی؟ فقط به من رحم کن.
هوش مصنوعی: ای دل، خوشحالی کن که محبوب دلمانی آمده است، یوسف از چه چیز به سرزمین کنعان آمده است؟
هوش مصنوعی: دورانی فرارسیده که خواسته‌های مشروطه‌طلبان به مظاہر خود نزدیک شده است و در این شرایط، احساس نیاز به حمایت و امنیت از جانب دیگران وجود دارد.
هوش مصنوعی: عاشق و ناآگاه کنار هم نشسته بودند و با ساقی به توافق و دوستی محکمی رسیدند.
هوش مصنوعی: در اینجا، اشاره به شکسته شدن عهد و پیمان دارد، به ویژه در مورد توبه و بازگشت به مسیر درست. بیانگر ایجاد احساس ناامیدی و تأسف است، و به نوعی درخواست نجات و پناهی در برابر مشکلات و چالش‌ها را دارد.
هوش مصنوعی: زمانی که لیلی به مجنون نگاه کرد، دل او از شدت عشق و دلتنگی به شدت آزرده و غمگین شد.
هوش مصنوعی: عشق و احساسات عمیق دل، گاهی به جای شادی، درد و رنج را به همراه می‌آورد. وقتی دل به شدت تحت تأثیر قرار می‌گیرد، به گونه‌ای احساس می‌شود که همه‌ی غم‌ها و اندوه‌ها به بیرون جاری می‌شوند.
هوش مصنوعی: خوشحالم که دوران جدایی به پایان رسید و اکنون چشمم به چهره‌اش روشن و روشن‌تر شده است.
هوش مصنوعی: زمان خوشی و شادی فرا رسیده است.
هوش مصنوعی: سرافرازانه باید خدا را شکر کنیم که کشور ما آزاد شده و به سمت توسعه و پیشرفت حرکت کرده است.
هوش مصنوعی: زمان خوشی و شادی فرارسیده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌های دیگر
تا به حال ۴ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.