|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از ناتوانی خود در مقابله با مشکلات و دشمنی‌های فلک (هستی یا سرنوشت) شکایت می‌کند. او می‌گوید که اگر دستش به آن برسد، می‌تواند بر تمامی زشتی‌ها و مشکلات غلبه کند و آنها را از بین ببرد. احساس افسوس و ناامیدی در اثر نرسیدن به توانایی تغییر اوضاع در این ابیات به وضوح دیده می‌شود.
هوش مصنوعی: اگر بخواهم از آسمان شکایت کنم، هر چه او انجام دهد، همه را به تصویر می‌کشم.
هوش مصنوعی: متاسفانه نمی‌توانم به او نزدیک شوم، وگرنه می‌توانم به خوبی از شر او خلاص شوم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خواهم که همه کار برایت کنمی
بر مردمک دو دیده جایت کنمی
ور هیچ مرا دست به جان در شودی
حقا که نثار خاک پایت کنمی
گر دل ندهی، از تو شکایت کنمی
دانم که شکایت، به چه غایت کنمی
گر پرده دری نباشد اندر حق تو
زآنها که تو کرده‌ای، حکایت کنمی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.