|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به مقایسه و تأمل در مورد هویت و وجود انسانی می‌پردازد. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که هیچ کس شبیه او نیست و هر کس تنها برای خود وجود دارد. او همچنین به نسبتی که میان خود و دیگران از نظر عیب و هنر وجود دارد، اشاره کرده و می‌گوید که اگر به این ویژگی‌ها توجه کنیم، شاید ارزشمندی هر دو بیشتر نمایان شود. به طور کلی، این شعر مفهوم تنهایی و خاص بودن هر فرد را بررسی می‌کند.
هوش مصنوعی: تو شخص مهمی هستی و هیچ‌کس دیگری شبیه به تو نیست؛ دیگران مانند علفی بی‌ارزش‌اند.
هوش مصنوعی: من به خودم هیچ اعتباری ندارم، بنابراین هر کسی که مانند من باشد هم هیچ هویتی ندارد.
هوش مصنوعی: نسبت ما دو نفر به خوبی‌ها و بدی‌ها اگر همین اندازه هم باشد، کافی است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مجلس وعظ رفتنت هوسست
مرگ همسایه واعظ تو بسست
شاه را گر به عدل دست رسست
قاصد او یکی پیاده بسست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.