رتبت و تمیکن صدر موئتمن
همچو قدر و همتش بیمنتهاست
آفتابش در سخاوت مقتدیست
واسمان را در کفایت مقتداست
طبع شد بیگانه با آز و نیاز
تا کفش با جود و بخشش آشناست
دست او را خواستم گفتن سخیست
باز گفتم نه غلط کردم سخاست
ای جوادی کز پی مدح و ثنات
بر من از مدح و ثنا مدح و ثناست
عالمی از کبریایی سر به سر
گرچه عالم سر به سر کبر و ریاست
زحمتی آوردهام بار دگر
گرچه روز و شب دلت در یاد ماست
کار شاعر زحمت آوردن بود
وانکه رحمت آورد کار شماست
هست مستغنی ز شرح از بهر آنک
شرح کردن زانچه میدانی خطاست
بادت اندر دولت باقی بقا
تا بقا از ایزد باقی بقاست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این متن به مدح و ستایش شخصیت بزرگی میپردازد که دارای فضایل بسیاری است. او را به عنوان فردی با بخشش و سخاوت وصف میکند که برای دیگران الگو و مقتداست. شاعر میگوید که چنین شخصی نیاز به ستایش ندارد زیرا خود به دلیل صفاتش شناخته شده است. در ادامه، به زحمتی که برای بیان این اشعار میکشد اشاره میکند و روشن میسازد که کار او دشوار اما با هدف یادآوری فضایل آن فرد است. در نهایت، شاعر آرزو میکند که این شخصیت گرانقدر در زندگیاش همواره باقی بماند و ایزد به او بقا عطا کند.
هوش مصنوعی: مقام و جایگاه شخصی که مورد اعتماد است، به اندازه قدرت و همت او بینهایت و بزرگ است.
هوش مصنوعی: خورشید او در بخشندگی الگوست و آسمان در تأمین نیازها، پیرو اوست.
هوش مصنوعی: روح من از خواستهها و نیازها دور شده است؛ به طوری که مانند کفشی که با جود و بخشش آشنا است، به نوعی با generosity و نیکوکاری مرتبط شدهام.
هوش مصنوعی: وقتی خواستم درباره دست او صحبت کنم، گفت که او بخشنده است. اما بعد دوباره فکر کردم و گفتم نه، اشتباه کردم، او سخاوت دارد.
هوش مصنوعی: ای جواد، تو که از من به خاطر ستایش و تحسین انتظاری داری، خودت میدانی که سخن از مدح و ستایش در اینجا فقط به خاطر ستایش و تحسین نیست.
هوش مصنوعی: علم و دانش در مقام خود به معنای بزرگی و جلال است، اما انسانها معمولاً به خاطر غرور و خودپسندی، در پی قدرت و مقام هستند.
هوش مصنوعی: من دوباره زحمت کشیدهام، گرچه روز و شب فکر تو همیشه با من است.
هوش مصنوعی: شاعر برای خلق آثارش زحمت و تلاش زیادی را متحمل میشود، اما این شما هستید که با پذیرش و محبت خود، به این کار ارزش و معنایی میبخشید.
هوش مصنوعی: کسی که به دلیلی نیازی به توضیح و تعریف ندارد، چون دانستن چیزی که خودت تجربهاش کردهای، اشتباه است.
هوش مصنوعی: باد تو در حکومت و قدرت جاودانه بوزد تا اینکه بقا و استمرار از سوی خداوندی است که خود جاودانه بقا دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مرغ ایمانرا دو پر خوف و رجاست
مرغ را بیپر پرانیدن خطاست.
ای نگارین چون تو از خوبان کجاست
نیست کس را آنچه از گیتی تراست
قد و روی و زلف،سرو و ماه مشک
مشک، پیچان، ماه، تابان، سرو،راست
تا مرا مهر تو اندر دل نشست
[...]
«ای قوامی هر که چون تو نانباست
تا قیام الساعه فخر شهر ماست »
«گندم فضل خدای از بهر تو
کشته اندر دستگرد کبریاست »
«تخمش از تقدیس عرش ایزدیست
[...]
عشق تو همچون قضا فرمانرواست
وصل تو همچون قدر مشکل گشاست
لعل میگونت بسرخی میزند
سرخیش زانست کاندر خون ماست
عشق تو زرد کرد رنگ روی من
[...]
راه عشق او که اکسیر بلاست
محو در محو و فنا اندر فناست
فانی مطلق شود از خویشتن
هر دلی که کو طالب این کیمیاست
گر بقا خواهی فنا شو کز فنا
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.