احکام دین چو از شرف‌الدین شرف گرفت
آنرا عنایت ازلی تقویت کند
آن کاملست او که نماند جهان جهل
گر علم را به کلک و نظر تربیت کند
از رای اوست تابش خورشید عاریت
مه زان به طبع تابش ازو عاریت کند
هردم ز غایت و رعش کاتب یمینش
همسایه را به عزل همی تعزیت کند
نشگفت اگر به قوت فتویش بعد از این
باگرگ میش کشته لجاح دیت کند
هان تا به منصبش نکنی تهنیت که دین
خود را به منصب شرف تهنیت کند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به اهمیت احکام دین و تأثیرات مثبت آن بر زندگی انسان‌ها اشاره دارد. شاعر بیان می‌کند که احکام دینی از مقام و شرف بالایی برخوردارند و این شرف با عنایت ازلی تقویت می‌شود. همچنین، او تأکید می‌کند که علم و دانش باید به درستی پرورش یابند تا از جهل کاسته شود. شاعر به نوری که از علم و فتوا می‌تابد اشاره می‌کند و این نور را به عنوان نشانه‌ای از آگاهی و روشنی می‌داند. در نهایت، او به ضرورت تقدیر و تهنیت در دین اشاره می‌کند و بر لزوم تکریم آن تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: احکام دین وقتی از شخصیت والایی چون شرف‌الدین اعتبار و قوت بگیرد، مورد تأیید و تقویت الهی قرار می‌گیرد.
هوش مصنوعی: کسی که به حقیقتی دست یافته و به میزان کافی علم و دانش دارد، نمی‌تواند در دنیای جهل باقی بماند؛ زیرا اگر علم به درستی پرورش یابد، انسان را از جهل رهایی می‌بخشد و او را به کمال می‌رساند.
هوش مصنوعی: خورشید به خاطر تدبیر او می‌تابد و ماه نیز به همین ترتیب از نور او به طور امانت بهره‌مند است.
هوش مصنوعی: هر لحظه، به خاطر شدت نگرانی و اضطراب، نویسنده دست راستش به همسایه‌اش خبر بدی می‌دهد و از تغییرات ناگوار او را آگاه می‌سازد.
هوش مصنوعی: این عجیب نیست اگر بعد از این، به خاطر قدرت حكمش، با گرگی که مانند میش است، بر سر لجاجت او گلایه کند و او را به قتل برساند.
هوش مصنوعی: اگر به مقام و منصب کسی تبریک نگویی، در واقع دین خود را به آن مقام تبریک کرده‌ای.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.