|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به وضعیت نابسامان جامعه اشاره می‌کند که در آن افراد از هر قشر و طبقه‌ای در رنج و سرگشتگی به سر می‌برند. او به این نکته اشاره می‌کند که در این روزگار، اگر دوستان نتوانند به یکدیگر کمک کنند یا به هم برسند، قابل درک و معذور است.
هوش مصنوعی: همه افراد، چه بزرگ و چه کوچک، چه معمولی و چه محترم، در حال سرگردانی و درد و رنج هستند.
هوش مصنوعی: این روزها اگر دوستان به یکدیگر نتوانند برسند و دیداری نداشته باشند، می‌توان آن را به حساب گرفت و عذرشان قبول است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
غضب و حقد هر دو مجبورند
وین صفت هردو از خدا دورند
لیک چون اهل راز مستورند
به شعار و به رنگ معذورند
باز آنها که پیش ما نورند
به حقیقت چو سایه مهجورند
پس همه اهل بیت مغفورند
وز عقوبات آخرت دورند
دیده ی سرّ و چشم سرکورند
هر دو از خاک درگهش دورند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.