|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عاطفی و عاشقانه پرداخته و به دل می‌گوید که عشق کار او نیست و باید بار خود را به دوش بکشد؛ زیرا عشق، در نهایت، چیزی فراتر از اختیار اوست. همچنین اشاره می‌کند که رازهای دل او به طور ناخواسته فاش می‌شود و در عشق، هیچ چیز پنهان نیست. با آمدن بهار و شکوفایی جهان، از دل می‌پرسد که اگر عشقش به حقیقی بودن بهار نیست، چه ارزشی دارد.
هوش مصنوعی: دل خود را درگیر عشق نکن، زیرا این کار برای تو نیست. بار و مسئولیت خود را به دوش بکش، زیرا این بار برای تو مناسب نیست.
هوش مصنوعی: شخصی به خاطر عشقش در حال ناراحتی و اندوه دیگری است، اما این وضعیت به اختیار او نیست.
هوش مصنوعی: چشم من راز عشق تو را فاش کرد، زیرا که این چشم در عشق تو، دیگر رازدار نیست.
هوش مصنوعی: بهار تازه فرا رسید و دنیا به شادی و سرسبزی زنده شد. تو چه فایده‌ای داری وقتی که بهاری در وجودت نیست؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.