مهرت به دل و به جان دریغست
عشق تو به این و آن دریغست
وصل تو بدان جهان توان یافت
کان ملک بدین جهان دریغست
کس را کمر وفا مفرمای
کان طرف بهر میان دریغست
با کس به مگوی نام تو چیست
کان نام به هر زبان دریغست
قدر چو تویی زمین چه داند
کان قدر به آسمان دریغست
در کوی وفای تو به انصاف
یک دل به هزار جان دریغست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دربارهٔ عشق و وفا و زیبایی‌های آن صحبت می‌کند. شاعر می‌گوید که عشق به یک شخص خاص بسیار ارزشمند است و هیچ چیز دیگری به اندازهٔ محبت او مهم نیست. او بر این باور است که دنیا نمی‌تواند شخصیت و مقام کسی چون معشوق را درک کند و وفا به او نیز بسیار دشوار است. در نهایت، شاعر اشاره می‌کند که در راه وفای به محبوب، یک دل به اندازهٔ هزار جان ارزش دارد.
هوش مصنوعی: محبت تو در دل و جانم بسیار ارزشمند است و عشق تو به دیگران را برنمی‌تابم.
هوش مصنوعی: به دلیل ارتباط نزدیک و عمیق با تو، می‌توان به حقیقتی دست یافت که این دنیای مادی به هیچ وجه نمی‌تواند آن را به ما بدهد.
هوش مصنوعی: کسی را به وفاداری مجبور نکن، زیرا آن طرف به خاطر وسط آن، احساس ندامت و افسوس خواهد کرد.
هوش مصنوعی: با هیچ‌کس درباره‌ی نام تو صحبت نکن، زیرا این نام در هر زبانی ارزشمند و نایاب است.
هوش مصنوعی: تو که این‌قدر ارزشمندی، زمین چطور می‌تواند ارزش تو را درک کند؟ زیرا ارزش تو به گردن آسمان است و این موضوع برای زمین بسیار حسرتمند است.
هوش مصنوعی: در مسیر محبت تو، اگر کسی تنها یک دل داشته باشد، از هزار جان هم برایش کم است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.