ای جهانداری که خاطر قدراوجت راندید
گرچه در پرواز معنی، بال ادراکش بسوخت
نام صد دینار و اطلس بنده چون بشنید دوش
چهره ی دینار گونم همچو اطلس برفروخت
ریش رعنا کرد و در بازار مالیخولیا
رفت از آن دستار بخرید واز آن دراعه دوخت
خاطرش دیدیم هر دم بر سر راه امید
وعده ی خوش میفزود وعده ی تر میفروخت
چون سر از خاک امل برداشت روز باک بود
کاین چنین شادی جهان ازوی تنومندی ندوخت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف حال و هوای انسانی می‌پردازد که با نگاه به دنیا و خواسته‌هایش، از ویژگی‌ها و زیبایی‌های زندگی لذت می‌برد. شاعر اشاره می‌کند که هر چند که انسان در تلاش برای بالا رفتن و نیل به اهدافش است، اما به خاطر نام و نشانه‌های مادی مانند دینار و لباس‌های زیبا، دچار تغییر حال می‌شود و احساس خوشحالی و هیجان می‌کند. در نهایت، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که این شادی‌های دنیوی پایدار نیستند و نمی‌توانند منبع حقیقی خوشبختی باشند.
هوش مصنوعی: ای کسی که رهبری جهان را بر عهده داری و به ارتفاعات بالای مقام خود می‌نگری، بدان که هرچند در تلاش برای شناخت عمیق‌تر واقعیت‌ها هستی، اما در این راه، زحمت‌ها و تلاش‌هایت به هدر می‌رود.
هوش مصنوعی: وقتی که نام صد دینار و پارچه‌ی ابریشمی را شنیدم، چهره‌ام به رنگ طلا درآمد و احساس کردم که مانند ابریشم درخشان شدم.
هوش مصنوعی: او موهای زیبا و بلندی را درست کرد و به بازار دیوانگی رفت. از آنجا یک روسری خرید و از آن پارچه، لباسی دوخت.
هوش مصنوعی: هر لحظه یاد او را در دل داشتیم و به امید دیدار، وعده‌های خوشی به خود می‌دادیم و او نیز وعده‌های تازه‌ای بر این امید می‌افزود.
هوش مصنوعی: زمانی که سر از خاک آرزوها برکشید، روزی ترسناک بود، چرا که چنین شادی‌ای در جهان به خاطر قدرت او به وجود نیامده بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.