|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به قلم و نوشتن اشاره دارد و می‌گوید که از آغاز خلقت، خود را محتاج می‌داند و مانند کاغذی در دست خداوند است. او از خداوند می‌خواهد که هر آنچه را که برایش مقدر شده است، بفرستد. شاعر همچنین به این نکته اشاره می‌کند که حالا کارش به دست دشمنان افتاده و از خدا می‌خواهد که اگر بخواهد به او عطا کند یا ضرر برساند، هر دو را بفرستد.
هوش مصنوعی: ای قلم، تو به من بگو که از ابتدا در نیاز به دَم و زندگی خود دست خالی مانده‌ام، کاغذم را به من بده تا بتوانم بر روی آن بنویسم.
هوش مصنوعی: ولی با این حال که من از تمجید و ستایش ناامید شده‌ام، هر چه را که بخواهی می‌فرستم.
هوش مصنوعی: کار دشمن به دست آرزوی تو سپرده شده است. اگر بخواهی، می‌توانی به او پاداش دهی و اگر بخواهی، می‌توانی کیفرش کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.