|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و کمال معشوق اشاره دارد و بیان می‌کند که جمال و خوبی او در بالاترین مرتبه است. شاعر به توصیف معشوق می‌پردازد و می‌گوید حتی اگر در گلزارها به جستجوی زیبایی بروی، مشابهی به او پیدا نخواهی کرد. همچنین به این نکته اشاره دارد که زبان گل‌ها نیز در وصف زیبایی او ناتوان است و در نهایت از او وفا می‌طلبد، اما به نظر می‌رسد معشوق در این مورد بی‌اعتنا است. شاعر در نهایت به غم عشق و جذابیت نگاه معشوق اشاره می‌کند که همچون نیرویی قوی بر دل عاشق اثر می‌گذارد.
هوش مصنوعی: عزیزم، به نظر می‌رسد که تمام نشانه‌های زیبایی در وجود تو نمایان شده است.
هوش مصنوعی: اگر یک گل را نتوانی بدست آوری، حتی اگر در تمام دنیای گل‌ها به دنبالش بگردی، هیچ فایده‌ای نخواهد داشت.
هوش مصنوعی: زیبایی تو چنان است که حتی گل سوسن هم اگر بخواهد از تو تعریف کند، به آن می‌نازد.
هوش مصنوعی: من امید وفای تو را دارم، زیرا این رفتار در نیکوکاری نیست.
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که تو هنوز هم به من اهمیت می‌دهی، اما چه می‌توان کرد که این را به زبان نمی‌آوری.
هوش مصنوعی: روزی دو بار به دل آزار می‌رساند، چون به نظر می‌رسد این اشاره به محبوبی عاشق است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای روی تو آیت نکویی
حسن تو کمال خوبرویی
راتب شده عالم کهن را
هردم ز تو فتنه‌ای به نویی
معروف لبت به تنگ‌باری
[...]
جانا همه آیت نکویی
در شأن تو آمده ست گویی
یک گل چو رخت به دست ناید
گر در چمن جهان بجویی
گر هر چه نبشته‌ای بشویی
شویم دهن از زیاده گویی
چون روی بود بدان نکویی
نازش برود به هرچه گویی
رویی که ز شرم او درافتاد
خورشید فلک به زرد رویی
چون در خور او نمی‌توان شد
[...]
من تنگدل و تو تنگ خوئی
من خوب سخن، تو خوبروئی
با من بکن آن که لطف یزدان
با روی تو کرد، از نکوئی
برتنگ دلی من به بخشای
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.