|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از احساس پشیمانی و درد دل ناشی از عشق سخن می‌گوید. او از کسی که عشقش را ترک کرده و به غم و سختی دچار شده، می‌نالد. شاعر به جذابیت و ناز آن معشوق اشاره می‌کند و او را به خاطر رفتارهایش متهم می‌کند. او از معشوق می‌خواهد که خود را به حدی که شایسته است نشان دهد و از بازی با احساسات دیگران پرهیز کند. این شعر، نمایشگر عواطف عمیق و پیچیده در روابط عاشقانه است.
هوش مصنوعی: ای کسی که از دلداری پشیمان شده‌ای و حالا با دلی شکسته و داغ دیده، عهد جدیدی بسته‌ای.
هوش مصنوعی: آرامش و آسایش از بین رفته تا زمانی که تو در کارهای نیک و خوب تلاش کنی.
هوش مصنوعی: دل من به‌راحتی با تو برده شده و من به سختی غم تو را تحمل می‌کنم.
هوش مصنوعی: او با زیبایی و فریبندگی‌اش من را به خود جذب می‌کند و وقتی که در برابرش ناز می‌کند، من به یاد می‌آورم که در دل او جای دارم.
هوش مصنوعی: موهای خود را به دست بگیر و بکش، نه آنکه فقط خیال کنى و عمل نکنى.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به خدایی که آفرین کرده ست
زیرکان را به خویشتن داری
که نیرزد به نزد همت من
ملک هر دو جهان به یک خواری
ای فلک نیک دانمت آری
کس ندیدست چون تو غداری
جامه ای بافیم همی هر روز
از بلا پود و از عنا تاری
گر دری یابیم زنی بندی
[...]
گفت خضرم ز راه غمخواری
کای فرو مانده در گرفتاری
تا کی از عشق تو کشم خواری؟
تا کی از هجر تو کنم زاری ؟
چند با من جفا کنی آخر ؟
شرم بادت ازین جفا گاری
زان دو زلف چو ابر پیوسته
[...]
با من اندر گرفته‌ای کاری
کان به عمری کند ستمکاری
راستی زشت می‌کنی با من
روی نیکو چنین کند آری
بعد از این هم بکش روا دارم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.