ساقی قدحی که من ببستان نروم
بی روی تو در روضه رضوان نروم
تا سر بودم قدم در این راه نهم
تا جان بودم ز کوی جانان نروم
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
ساقی قدحی که من ببستان نروم
بی روی تو در روضه رضوان نروم
تا سر بودم قدم در این راه نهم
تا جان بودم ز کوی جانان نروم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر حس شوق و اشتیاق گوینده به وصال و دیدار محبوب است. او می‌گوید که هرگز به بهشت و زیبایی‌های آن نخواهد رفت، مگر اینکه محبوبش در آن‌جا باشد. تا زمانی که زنده است، فقط به عشق جانان خود ادامه می‌دهد و از او جدا نخواهد شد.
هوش مصنوعی: ای ساقی، اگر قدحی به من بدهی، بدون اینکه چهره‌ات در کنارم باشد، من هیچ‌گاه به بهشت رضوان نخواهم رفت.
هوش مصنوعی: تا زمانی که زنده‌ام، در این مسیر حرکت می‌کنم و هرگز از محبوبم فاصله نمی‌گیرم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.