ساقی که رخش ز جام جمشید به است
مردن برهش ز عمر جاوید به است
خاک قدمش که روز من روشن از اوست
هر ذره ز صد هزار خورشید به است
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
ساقی که رخش ز جام جمشید به است
مردن برهش ز عمر جاوید به است
خاک قدمش که روز من روشن از اوست
هر ذره ز صد هزار خورشید به است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به زیبایی ساقی می‌پردازد که از زیبایی‌هایی چون جام جمشید برتر است. او بیان می‌کند که حتی مرگ در کنار وجود چنین ساقی‌ای، بهتر از زندگی ابدی است. همچنین، شاعر خاک پای ساقی را ارزشمندتر از هزاران خورشید می‌داند و بر تأثیر او در روشنی روزش تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: ای ساقی، زیبایی تو از جام جمشید نیز بیشتر است و اگر کسی بر اثر عشقت بمیرد، مرگش برتر از عمر جاودانه است.
هوش مصنوعی: خاک پای او که روشنایی روز من از آن است، هر ذره‌اش از صد هزار خورشید بهتر است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.