مکن تکیه بر مسند عمر فانی
که سر رشته عمر بر بیوفایی است
نگه کن بسلطان خلیل سرافراز
که چون غرقه در خون ز تیغ جدایی است
بفرمان شاهی فدا کرد جان را
که فرمان شاهی چو حکم خدایی است
فدایی صفت رفت و هست این گواهش
که تاریخ سلطان خلیل فدایی است
برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با اشعار لازم است ابتدا با نام کاربری خود وارد گنجور شوید.
مکن تکیه بر مسند عمر فانی
که سر رشته عمر بر بیوفایی است
نگه کن بسلطان خلیل سرافراز
که چون غرقه در خون ز تیغ جدایی است
بفرمان شاهی فدا کرد جان را
که فرمان شاهی چو حکم خدایی است
فدایی صفت رفت و هست این گواهش
که تاریخ سلطان خلیل فدایی است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار به موضوع ناپایداری و بیوفایی عمر انسانی اشاره دارد. شاعر به خواننده هشدار می‌دهد که به جای تکیه بر مقام و جایگاه دنیوی، به سرنوشت افرادی چون سلطان خلیل توجه کند که جانش را در راه فرمان شاهی فدا کرد. این عمل او نشان‌دهنده‌ی فداییت و وفاداری است که در تاریخ به ثبت رسیده است. در نهایت، پیام اصلی این است که مقام‌های دنیوی پایدار نیستند و فداکاری و صداقت از ارزش‌های واقعی زندگی هستند.
هوش مصنوعی: به زندگی و روزگار ناچیز خود تکیه نکن، زیرا که همه چیز در این دنیا زودگذر و ناپایدار است.
هوش مصنوعی: به سلطان خلیل سرافراز نگاه کن که چگونه از درد و رنج جدایی به شدت مضطرب و غرق در غم است.
هوش مصنوعی: کسی جانش را فدای دستور پادشاه کرد، زیرا حکم پادشاه به مانند فرمان خداوند است.
هوش مصنوعی: فدایی با ویژگی‌های خاص خود رفت و این موضوع گواهی بر آن است که تاریخ مربوط به سلطان خلیل فدایی می‌باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.