|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به امید و دلیلی برای زندگی اشاره دارد. او به خواجه روزبهان اشاره می‌کند که از دنیا ناامید شده است. شاعر از ما می‌خواهد که وقتی بر سر مزار او می‌گذریم، به یاد بسپاریم که علم و کمال او در زیر خاک نهان است. همچنین هشدار می‌دهد که نباید در پی تاریخ فوت او باشیم، زیرا حالت و ویژگی‌های او مهمتر از تاریخ مرگش است.
هوش مصنوعی: ای دل، چرا به کارهای دنیا امید بسته‌ای؟ مگر نمی‌دانی که خواجه روزبهان از دنیا ناامید شد؟
هوش مصنوعی: وقتی که از کنار خاک او گذشتی، به یاد داشته باش که گنجینه‌ای از علم و کمال در زیر آن خاک پنهان است.
هوش مصنوعی: از سرگذشت او نپرس که سال مرگش، خود حال و وضعیت خواجه روزبهان را نشان می‌دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ز بهر سور ببزم تو خسروان جهان
همی زنند شب و روز ماه بر کوهان
بحق چار محمد بعز چار علی
بحرمت دو حسن مقتدای جمله جهان
بیک حسین و بیک جعفر و بیک موسی
که بنده ابن یمین را ز بند غم برهان
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.