|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر به احساس درد و بی‌نظمی دل اشاره دارد. بیان می‌کند که سامان و آرامش دل از ناآرامی‌های ما ناشی می‌شود و زندگی و خوشبختی ما بستگی به وضعیت روحی ما دارد. حتی اگر دلجمعی ما به هم ریخته باشد، این هم خود نوعی جمعیت و همبستگی از ناپایداری‌هاست.
هوش مصنوعی: دل ما به خاطر بی‌نظمی و آشفتگی‌اش در حال سامان‌دهی است و آبادانی روح ما به ویرانی و نقص‌های ما بستگی دارد.
هوش مصنوعی: اگر دل‌های ما آشفته و ناراحت شده، برای ما نگران نباشید؛ زیرا جمع بودن ما هم ناشی از همین پریشانی و آشفتگی است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معموری روزگار ویرانی ماست
جمعیت احباب پریشانی ماست
آه از عدم عقل که در ملک وجود
چندین خلل از بی سر و سامانی ماست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.