|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به نقد شخصیت‌های پست و بخیل می‌پردازد. شاعر می‌گوید اگر فردی نادان و پست به ثروت برسد، هیچ خیری از او به جامعه نمی‌رسد و او فقط ضرر خواهد داشت. در واقع، وجود چنین افرادی تنها موجب فزونی خساست و ناپاکی در جامعه می‌شود. به طور کلی، شاعر هشدار می‌دهد که ثروت در دست افراد نادان و بخیل، بی‌فایده و مضر است.
هوش مصنوعی: اگر فرد پست و بی‌ارزشی ثروتمند شود، چه خیری از او به دست می‌آید؟ او در کل زیان‌آور است و هیچ سودی از او حاصل نمی‌شود.
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که هدف آن شخص بخیل این است که از وجودش، صفات و کارهایی که به بخیلی مربوط می‌شود، به وجود بیاید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دست تو که جود در سجود آید ازو
سرمایهٔ نزهت وجود آید ازو
دستارچه‌ای که یک دمش خدمت کرد
تا نیست نگشت بوی عود آید ازو
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.