|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر این است که بهار و زیبایی‌های آن تحت تأثیر بدی‌های دنیا قرار گرفته و گل‌ها به رغم فصل بهار، نشانه‌هایی از زوال و خشکی را نشان می‌دهند. به عبارت دیگر، زیبایی‌ها در مواجهه با مشکلات و ناکامی‌ها، نمی‌توانند به طور کامل خود را نشان دهند.
هوش مصنوعی: بهار و زیبایی‌های آن در زندگی به گونه‌ای شاداب و دل‌نواز نیست، چرا که چهره سرخ و جذاب گل‌ها به خاطر غم و اندوهی که در دل طبیعت وجود دارد، به درستی نمایان می‌شود.
هوش مصنوعی: زیبایی و شادابی جهان به گونه‌ای است که حتی در زمان سختی و بدی، مانند پاییز بر نرگس‌های بهاریش، هنوز هم زیبایی وجود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
باغیست چو نوبهار از رنگ خزان
عیشی که به عمرها توان گفت از آن
یاران همه انگشت زنان گرد رزان
من در غم تو نشسته انگشت‌گزان
خواهی به بهار گیر خواهی به خزان
کس نیست به جز چنار صباغ رزان
آری دستش به عادت رنگرزان
گه سبز و گهی زرد ازان ست ازان
می نوش که شد چمن زر افشان ز خزان
رخ چون گل آتشین کن از آب رزان
کز خاک بسی سرو و قد لاله عذار
آیند روان روند چون باد وزان
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.