|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات احساس ناامیدی و ناتوانی خود را بیان می‌کند. او به دنبال وصل و ارتباطی است که به دستش نمی‌رسد و احساس می‌کند که دستش به آن نمی‌رسد، مثل نخل بلندی که دستش کوتاه است. او از درد و رنجی که در دل دارد، درمانده است و نمی‌داند چگونه به آزادی دست یابد و راهی پیدا کند.
هوش مصنوعی: وقتی به چیزی یا کسی که به آن علاقه دارم نمی‌توانم دست پیدا کنم، چه کاری باید انجام دهم؟ با وجود دارایی‌های فراوان و درختان بلند، من به دلیل نداشتن توانایی کافی نمی‌توانم به آنچه می‌خواهم برسم.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر از وضعیت ناخوشایندش صحبت می‌کند. او درگیر مشکلات و رنج‌هایی است که قلبش به او تحمیل کرده، و به دلیل این رنج‌ها، نمی‌داند که چگونه می‌تواند از این شرایط رهایی یابد. او احساس درماندگی و سردرگمی دارد و نمی‌داند برای فرار از دردهایش چه راهی را باید انتخاب کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بی وصل تو زندگانی ای مه چکنم
بی دیدارت عیش مرفه چکنم
گفتی که به وصل هم دلت شاد کنم
گر این نکنی نعوذبالله چکنم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.