گنجور

 
اهلی شیرازی

ایسرو سهی درآ در آغوش چو گل

با ما بحضرو باده مینوش چو گل

اندیشه مکن ز غیبت غیر که ما

دو چشم چو نرگسیم و صد گوش چو گل