|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر به جلال و زیبایی خاک و سنگ‌ها اشاره می‌کند و می‌گوید که اگر خاک به گرد تبدیل شود، نمی‌تواند زیبایی و جذابیتی مانند سرمه داشته باشد. همچنین، سنگ سیاه که زیر پا است، ممکن است در آینده به جواهری گرانبها تبدیل شود که بر سَر تاج‌ها می‌نشیند. این به نوعی به تغییر و تحول و ارزش‌های پنهان در چیزهای ساده و معمولی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: خاکی که در اثر باد و گرد و غبار به شکل ذرات ریز درمی‌آید، هرگز نمی‌تواند به ارزش بالای سرمه و زیبایی چشم‌ها برسد.
هوش مصنوعی: سنگ سیاهی که زیر پای عابران است، می‌تواند تبدیل به لعل و جواهر ارزشمندی شود که بر سرها گذاشته می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.